ψυχαπάτης: Difference between revisions

From LSJ

ἐφ' ἁρμαμαξῶν μαλθακῶς κατακείμενοι → reclining softly on litters, reclining luxuriously in covered carriages

Source
(Bailly1_5)
(47c)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> qui trompe l’âme;<br /><b>2</b> qui séduit, captive <i>ou</i> réjouit l’âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[ἀπατάω]].
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br /><b>1</b> qui trompe l’âme;<br /><b>2</b> qui séduit, captive <i>ou</i> réjouit l’âme.<br />'''Étymologie:''' [[ψυχή]], [[ἀπατάω]].
}}
{{grml
|mltxt=ὁ, Α<br /><b>1.</b> αυτός που εξαπατά την [[ψυχή]]<br /><b>2.</b> (με θετ. σημ.) αυτός που τέρπει την [[ψυχή]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψυχή]] <span style="color: red;">+</span> -<i>απάτης</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἀπατῶ</i>), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ὀρκ</i>-<i>απάτης</i>].
}}
}}

Revision as of 06:15, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ψῡχᾰπάτης Medium diacritics: ψυχαπάτης Low diacritics: ψυχαπάτης Capitals: ΨΥΧΑΠΑΤΗΣ
Transliteration A: psychapátēs Transliteration B: psychapatēs Transliteration C: psychapatis Beta Code: yuxapa/ths

English (LSJ)

[πᾰ], ου, ὁ,

   A beguiling the soul, οἶνος Eratosth.36.5; ὄνειρος AP5.165 (Mel.); στέφανος AP12.256 (Id.), etc.; v. ψυχροπότης.

German (Pape)

[Seite 1403] ὁ, der Seelen täuscht, betrügt, aber auch der Seelen vergnügt, herzerfreuend; Mel. 18 (XII, 81); ὄνειρος 103 (V, 166); στέφανος 2 (XII, 256); οἶνος poet. bei Clem. Al. paedag. 2, 2,28.

Greek (Liddell-Scott)

ψῡχᾰπάτης: [ᾰ], -ου, ὁ, ὁ ἀπατῶν τὴν ψυχήν, οἶνος ψυχαπάτης Ἐρατοσθένης παρὰ Κλήμ. Ἀλέξ. 183· ὄνειρος Ἀνθ. Π. 5. 166· ἀλλὰ καὶ ἐπὶ καλλιτέρας σημασίας, ὁ εὐφραίνων τὴν ψυχήν, Ἀνθ. Π. 12. 256, κλπ.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
1 qui trompe l’âme;
2 qui séduit, captive ou réjouit l’âme.
Étymologie: ψυχή, ἀπατάω.

Greek Monolingual

ὁ, Α
1. αυτός που εξαπατά την ψυχή
2. (με θετ. σημ.) αυτός που τέρπει την ψυχή.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψυχή + -απάτης (< ἀπατῶ), πρβλ. ὀρκ-απάτης].