αὐτόνομος: Difference between revisions
βορβόρῳ δ' ὕδωρ λαμπρὸν μιαίνων οὔποθ' εὑρήσεις ποτόν → once limpid waters are stained with mud, you'll never find a drink
(big3_7) |
(7) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[que se rige por sus propias leyes]], [[independiente]], [[autónomo]], [[αὐτόνομος]] ζῶσα μόνη δὴ θνατῶν Ἀΐδαν καταβήσει S.<i>Ant</i>.821, muy frec. en usos pred., de ciu. y pueblos, Hdt.1.96, 1.144, Th.1.67, 97, 113, 2.16, Hp.<i>Aër</i>.16, 25, op. [[ἐλεύθερος]] <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.43.10 (IV a.C.), Plb.4.27.5, <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.3301.5 (II d.C.).<br /><b class="num">2</b> de ganado [[que pace en libertad]], <i>AP</i> 7.8 (Antip.Sid.). | |dgtxt=-ον<br /><b class="num">1</b> [[que se rige por sus propias leyes]], [[independiente]], [[autónomo]], [[αὐτόνομος]] ζῶσα μόνη δὴ θνατῶν Ἀΐδαν καταβήσει S.<i>Ant</i>.821, muy frec. en usos pred., de ciu. y pueblos, Hdt.1.96, 1.144, Th.1.67, 97, 113, 2.16, Hp.<i>Aër</i>.16, 25, op. [[ἐλεύθερος]] <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.43.10 (IV a.C.), Plb.4.27.5, <i>IG</i> 2<sup>2</sup>.3301.5 (II d.C.).<br /><b class="num">2</b> de ganado [[que pace en libertad]], <i>AP</i> 7.8 (Antip.Sid.). | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (AM [[αὐτόνομος]], -ον)<br />αυτός ([[άνθρωπος]] ή [[τόπος]]) που διοικείται από νόμους που έχει θέσει ο [[ίδιος]], [[αυτοκυβέρνητος]], [[ανεξάρτητος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> [[αυτοτελής]], [[αυτοδύναμος]]<br /><b>2.</b> <b>εκκλ.</b> <i>το αυτόνομον</i> ή «αυτόνομη Εκκλησία» — [[καθεστώς]] κάποιας Εκκλησίας, η οποία έχει πλήρη διοικητική [[ανεξαρτησία]] στην [[εκλογή]] και [[χειροτονία]] των αρχιερέων της [[αλλά]] η [[χειροτονία]] του αρχιεπισκόπου γίνεται ή επικυρώνεται από τον οικείο πατριάρχη<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που ενεργεί σύμφωνα με τη δική του [[θέληση]]<br /><b>2.</b> αυτός που τριγυρίζει ελεύθερα στα δάση.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>αυτο</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>νομος</i> <span style="color: red;"><</span> [[νέμω]] (<b>[[πρβλ]].</b> [[εύνομος]], [[ισόνομος]])]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:00, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A living under one's own laws, independent, of persons and states, Hdt.1.96, 8.140.ά, Cratin. 15 D., etc.; freq. in Th., αὐ. ἐπὶ σφῶν αὐτῶν οἰκεῖν Id.2.63; ἀφιέναι αὐ. τινα Id.1.139; αὐ. ποιεῖν τινα Id.5.33; αὐ. ἀπό τινος X.HG 5.1.36, cf. Lac.3.1; πόλις . . ἐλευθέρα καὶ αὐ. IG3.481, al.; αὐ. πολιτεία Plu.Rom.27. 2 generally, of one's own free will, ἀλλ' αὐ. . . Ἀΐδην καταβήσει S.Ant.821 (lyr.). 3 of animals, feeding and ranging at will, AP7.8 (Antip. Sid.).
Greek (Liddell-Scott)
αὐτόνομος: -ον, ὁ αὐτονομούμενος, ἀνεξάρτητος, ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ τυραννευόμενος, ἐπὶ προσώπων καὶ πόλεων, Ἡρόδ. 1. 96., 8. 140, 1, καὶ συχν. παρὰ Θουκ., π.χ. αὐτ. οἰκεῖν 2. 63· ἀφιέναι αὐτ. τινα 1. 139· αὐτ. ποιεῖν τινα 5. 33· προσέτι, αὐτ. ἀπὸ τινος Ξεν. Ἑλλ. 5. 1, 36· ἡ πόλις . . ἐλευθέρα καὶ αὐτ. Συλλ. Ἐπιγρ. 340, κ. ἀλλ. 2) καθόλου, κατ’ ἰδίαν ἐλευθέραν θέλησιν, ἀλλ’ αὐτόνομος, ζῶσα μόνη δὴ θνητῶν Ἀΐδην καταβήσει Σοφ. Ἀντ. 821· πρβλ. Ξεν. Λακ. 3, 1. 3) ἐπὶ θηρίων, ὁ ζῶν καὶ περιφερόμενος ἐν τοῖς δρυμοῖς καὶ τοῖς ὄρεσιν ἐλευθέρως, Ἀνθ. Π. 7. 8. ― Ἐπίρρ. -μως Φωτ. Βιβλ. σ. 205. 31.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui se régit par ses propres lois, indépendant, autonome en parl. d’États et de personnes;
2 qui agit de soi-même, volontairement ou spontanément.
Étymologie: αὐτός, νέμω.
Spanish (DGE)
-ον
1 que se rige por sus propias leyes, independiente, autónomo, αὐτόνομος ζῶσα μόνη δὴ θνατῶν Ἀΐδαν καταβήσει S.Ant.821, muy frec. en usos pred., de ciu. y pueblos, Hdt.1.96, 1.144, Th.1.67, 97, 113, 2.16, Hp.Aër.16, 25, op. ἐλεύθερος IG 22.43.10 (IV a.C.), Plb.4.27.5, IG 22.3301.5 (II d.C.).
2 de ganado que pace en libertad, AP 7.8 (Antip.Sid.).
Greek Monolingual
-η, -ο (AM αὐτόνομος, -ον)
αυτός (άνθρωπος ή τόπος) που διοικείται από νόμους που έχει θέσει ο ίδιος, αυτοκυβέρνητος, ανεξάρτητος
νεοελλ.
1. αυτοτελής, αυτοδύναμος
2. εκκλ. το αυτόνομον ή «αυτόνομη Εκκλησία» — καθεστώς κάποιας Εκκλησίας, η οποία έχει πλήρη διοικητική ανεξαρτησία στην εκλογή και χειροτονία των αρχιερέων της αλλά η χειροτονία του αρχιεπισκόπου γίνεται ή επικυρώνεται από τον οικείο πατριάρχη
αρχ.
1. αυτός που ενεργεί σύμφωνα με τη δική του θέληση
2. αυτός που τριγυρίζει ελεύθερα στα δάση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αυτο- + -νομος < νέμω (πρβλ. εύνομος, ισόνομος)].
