χήνειος: Difference between revisions
τῶν δ᾿ ἄλλων τῶν νοσηματικῶν ἧττον μετέχουσιν αἱ γυναῖκες → apart from this one, women are less troubled by maladies
(eksahir) |
(46) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{eles | {{eles | ||
|esgtx=[[de ganso]] | |esgtx=[[de ganso]] | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-α, -ο / [[χήνειος]], -εία, -ον, ΝΜΑ, και [[χήνιος]], -ία, -ον, Μ, και ιων. τ. [[χήνεος]], -έα, -ον, Α [[χήν</i> / [[χήνα]]<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη [[χήνα]], [[χηνήσιος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>φρ.</b> «χήνειο [[δέρμα]]»<br /><b>ιατρ.</b> [[χαρακτηρισμός]] δέρματος που παρουσιάζει, σε ορισμένες περιπτώσεις, την όψη μαδημένης χήνας λόγω της αντανακλαστικής συστολής τών ορθωτήρων [[μυών]] τών τριχών<br /><b>αρχ.</b><br /><b>φρ.</b> «χήνειον [[ἧπαρ]]» — περιζήτητο και ακριβό [[έδεσμα]] από [[συκώτι]] χήνας <b>Αθήν.</b>. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:46, 29 September 2017
English (LSJ)
α, ον, Ion. χήνεος, η, ον (also PCair.Zen.130.26 (iii B. C.)): (χήν):—
A of or belonging to a goose, κρεῶν βοέων καὶ χηνέων πλῆθος Hdt. 2.37; ᾠόν Arist.HA558a22, cf. PCair.Zen. l.c.; χήνεια (sc. κρέα) Menipp. ap. Ath.14.664e; στέαρ Dsc.1.68.3, Sor.1.56; χήνεια ἥπατα, a Greek dainty, foie gras, Ath.9.384c (ἀρνεία shd. be read in E.Fr.467).
German (Pape)
[Seite 1353] ion. χήνεος, von der Gans, zur Gans gehörig; Eur. frg. Cress. 13, 4; ἥπατα Eubul. bei Ath. IX, 384 c; ᾠόν, Gänseei, Luc. Alex. 13, wie Eriphus bei Ath. II, 58 b.
Greek (Liddell-Scott)
χήνειος: -α, -ον, Ἰων. χήνεος, -η, -ον, (χὴν)· ― ὁ τῆς χηνὸς, ὁ εἰς χῆνα ἀνήκων, Λατ. anserinus, κρεῶν βοέων καὶ χηνέων πλῆθος Ἡρόδ. 2. 37, Διόδ. 1. 70· ᾠὸν Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 33, 5· στέαρ Διοσκ. 1. 81· χήνεια ἥπατα, ἦσαν περιζήτητον ἔδεσμα παρ’ Ἕλλησι, foie gras, «χηνείων δ’ ἡπάτων μνημονεύει Εὔβουλος ἐν Στεφανοπώλισι λέγων οὕτως εἰ μὴ σὺ χηνὸς ἧπαρ ἢ ψυχὴν ἔχεις» Ἀθήν. 384C ἐν Εὐρ. Ἀποσπ. 470 ὁ Meineke διώρθωσεν ἄρνεια χάριν τοῦ μέτρου.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
d’oie.
Étymologie: χήν.
Spanish
{{grml
|mltxt=-α, -ο / χήνειος, -εία, -ον, ΝΜΑ, και χήνιος, -ία, -ον, Μ, και ιων. τ. χήνεος, -έα, -ον, Α [[χήν / χήνα
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη χήνα, χηνήσιος
νεοελλ.
φρ. «χήνειο δέρμα»
ιατρ. χαρακτηρισμός δέρματος που παρουσιάζει, σε ορισμένες περιπτώσεις, την όψη μαδημένης χήνας λόγω της αντανακλαστικής συστολής τών ορθωτήρων μυών τών τριχών
αρχ.
φρ. «χήνειον ἧπαρ» — περιζήτητο και ακριβό έδεσμα από συκώτι χήνας Αθήν..
}}