ἐπιπάλλω: Difference between revisions
From LSJ
ἄμεινον γὰρ ἑαυτῷ φυλάττειν τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἑτέρων ἀφαιρεῖσθαι → for it is better to guard one's own freedom than to deprive another of his
(Bailly1_2) |
(13) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=brandir.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[πάλλω]]. | |btext=brandir.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[πάλλω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐπιπάλλω]] (Α) [[πάλλω]]<br /><b>1.</b> [[κραδαίνω]], [[πάλλω]], [[τινάζω]] [[εναντίον]] κάποιου ή [[προς]] το [[μέρος]] του («βέλη ‘πιπάλλων [[Ἄρης]]», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> <i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «ἐπέπηλεν<br />ἐκλήρωσεν». | |||
}} | }} |
Revision as of 07:12, 29 September 2017
English (LSJ)
A brandish at or against, βέλη A.Ch.162 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 967] dazu schwingen, βέλη Aesch. Ch. 160; ἐπέπηλεν erkl. Hesych. ἐκλήρωσεν.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιπάλλω: πάλλω πρός τινα ἢ ἐναντίον τινός, βέλη Αἰσχύλ. Χο. 161. ― Καθ᾿ Ἡσύχ. «ἐπέπηλεν· ἐκλήρωσεν».
French (Bailly abrégé)
brandir.
Étymologie: ἐπί, πάλλω.
Greek Monolingual
ἐπιπάλλω (Α) πάλλω
1. κραδαίνω, πάλλω, τινάζω εναντίον κάποιου ή προς το μέρος του («βέλη ‘πιπάλλων Ἄρης», Αισχύλ.)
2. (κατά τον Ησύχ.) «ἐπέπηλεν
ἐκλήρωσεν».