νέορτος: Difference between revisions
τῶν Λειβηθρίων ἀμουσότερος → more uncultured than Leibethrans, more uncultured than the people of Leibethra, lowest degree of mental cultivation
(Bailly1_3) |
(26) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui vient de surgir, <i>d’où</i><br /><b>1</b> nouveau, récent;<br /><b>2</b> <i>au fém.</i> jeune femme, nouvelle épouse.<br />'''Étymologie:''' [[νέος]], [[ὄρνυμι]]. | |btext=ος, ον :<br />qui vient de surgir, <i>d’où</i><br /><b>1</b> nouveau, récent;<br /><b>2</b> <i>au fém.</i> jeune femme, nouvelle épouse.<br />'''Étymologie:''' [[νέος]], [[ὄρνυμι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[νέορτος]], -ον (Α)<br /><b>1.</b> (<b>για πρόσ.</b>) αυτός που [[μόλις]] παρουσιάστηκε, [[πρόσφατος]], [[νέος]]<br /><b>2.</b> <b>το αρσ. ως ουσ.</b> <i>ὁ [[νέορτος]]<br />[[νεανίας]], [[έφηβος]] («τὰν νέορτον Ἑρμιόναν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ νέορτον</i><br />πρόσφατο [[συμβάν]] («τί δ' ἐστίν, ὦ παῑ Λαΐον νέορτον αὖ;», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>νε</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>ορτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[ὄρνυμι]] «[[εγείρω]], [[κινώ]]»), <b>πρβλ.</b> <i>θέ</i>-<i>ορτος</i>, <i>παλίν</i>-<i>ορτος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:56, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (ὄρνυμι)
A newly arisen, τί δ' ἐστίν, ὦ παῖ Λαΐου, ν. αὖ; S. OC1507; of persons, new, ἁ ν. ἅδε νύμφα Id.Tr.894 (lyr.); also, youthful (expld. by ἔφηβος, Phot.), τὰν ν. Ἑρμιόναν S.Fr.872 (lyr., νεοργόν or -ουργόν codd. Plu.).
German (Pape)
[Seite 243] neu erregt, -entstanden, jung, frisch; τί δ' ἐστὶν νέορτον αὖ; Soph. O. C. 1503, vgl. Trach. 890.
Greek (Liddell-Scott)
νέορτος: -ον, (ὄρνυμι) ὁ νεωστὶ ἐγερθείς, νέος, ἐπὶ πραγμάτων, Σοφ. Ο. Κ. 1507· ἐπὶ προσώπων, ἁ ν. ἅδε νύμφα ὁ αὐτ. ἐν Τρ. 894· τὰν ν. Ἑρμιόναν ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 791.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui vient de surgir, d’où
1 nouveau, récent;
2 au fém. jeune femme, nouvelle épouse.
Étymologie: νέος, ὄρνυμι.
Greek Monolingual
νέορτος, -ον (Α)
1. (για πρόσ.) αυτός που μόλις παρουσιάστηκε, πρόσφατος, νέος
2. το αρσ. ως ουσ. ὁ νέορτος
νεανίας, έφηβος («τὰν νέορτον Ἑρμιόναν», Σοφ.)
3. το ουδ. ως ουσ. τὸ νέορτον
πρόσφατο συμβάν («τί δ' ἐστίν, ὦ παῑ Λαΐον νέορτον αὖ;», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)- + -ορτος (< ὄρνυμι «εγείρω, κινώ»), πρβλ. θέ-ορτος, παλίν-ορτος].
