πέλωρον: Difference between revisions
Ζῆν οὐκ ἄξιος, ὅτῳ μηδὲ εἷς ἐστι χρηστὸς φίλος → Life is not worth living if you do not have at least one friend.
(Autenrieth) |
(31) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
|auten==[[πέλωρ]], [[also]] pl. | |auten==[[πέλωρ]], [[also]] pl. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=τὸ, Α<br /><b>1.</b> (για τη Γοργόνα, για ζώα ασυνήθιστου μεγέθους και [[κυρίως]] για μεγάλο [[ελάφι]], για τα μαγεμένα ζώα της Κίρκης) [[θηρίο]], [[τέρας]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> («πέλωρα θεῶν» — [[σημεία]] [[φοβερά]] ή περίτρανα σταλμένα από τους θεούς, <b>Ομ. Ιλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πέλωρ]] «υπερφυσικό [[τέρας]]» [[κατά]] τα ουδ. σε -<i>ον</i>]. | |||
}} | }} |
Revision as of 12:15, 29 September 2017
English (LSJ)
τό,
A = πέλωρ, of the Gorgon, Il.5.741, Od. 11.634 ; of the offspring of the earth, Hes. Th. 295, cf. 845, 856 ; of a large stag, Od.10.168 ; of the enchanted animals of Circe, ib. 219 ; πέλωρα θεῶν portents sent by the gods, Il.2.321.—Prop. neut. from sq.
German (Pape)
[Seite 552] τό, = πέλωρ, Ungeheuer, Ungethüm; von der Gorgo, Il. 5, 741 Od. 11, 634; von den Ausgeburten der Erde, Hes. Th. 295, vgl. 845. 856; von einem großen Hirsche, Od. 10, 168; von den verzauberten Thieren der Kirke, 10, 219; πέλωρα θεῶν, von den Göttern gesendete Schreckbilder, Il. 2, 312; sp. D., Mosch. 4, 26, θεὰ τρέφεν αἰνὰ πέλωρα
Greek (Liddell-Scott)
πέλωρον: τό, = πέλωρ, θηρίον, τέρας, ἐπὶ τῆς Γοργόνος, Ἰλ. Ε. 741, Ὀδ. Λ. 634· ἐπὶ τῶν τέκνων τῆς γῆς, Ἡσ. Θ. 295, πρβλ. 845, 856· ἐπὶ μεγάλης ἐλάφου, Ὀδ. Κ. 168· ἐπὶ τῶν μεμαγευμένων ζῴων τῆς Κίρκης, Κ. 219· πέλωρα θεῶν, σημεῖα πεμπόμενα ὑπὸ τῶν θεῶν, Ἰλ. Β. 321. - Κυρίως οὐδέτ. ἐκ τοῦ ἑπομένου.
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
chose d’une grandeur ou d’une grosseur énorme ; prodige, monstre.
Étymologie: πέλωρ.
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
τὸ, Α
1. (για τη Γοργόνα, για ζώα ασυνήθιστου μεγέθους και κυρίως για μεγάλο ελάφι, για τα μαγεμένα ζώα της Κίρκης) θηρίο, τέρας
2. φρ. («πέλωρα θεῶν» — σημεία φοβερά ή περίτρανα σταλμένα από τους θεούς, Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πέλωρ «υπερφυσικό τέρας» κατά τα ουδ. σε -ον].