ὑπομίγνυμι: Difference between revisions
οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ' ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ → good is not found in plenty but plenty in good, quality matters more than quantity
(Bailly1_5) |
(44) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<b>1</b> <i>tr.</i> ajouter en mêlant, mêler, mélanger, acc.;<br /><b>2</b> <i>intr.</i> s’introduire furtivement dans, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[μίγνυμι]]. | |btext=<b>1</b> <i>tr.</i> ajouter en mêlant, mêler, mélanger, acc.;<br /><b>2</b> <i>intr.</i> s’introduire furtivement dans, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπό]], [[μίγνυμι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=και [[ὑπομείγνυμι]] Α [[μίγνυμι]] / [[μείγνυμι]]]<br /><b>1.</b> [[προσθέτω]] [[κάτι]] με [[ανάμιξη]], [[αναμιγνύω]] σε [[κάτι]] («ἐξ ὀξέος καὶ ἁλμυροῡ ξυνθεὶς [[ζύμωμα]] ὑπομείξας αὐτοῑς», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>2.</b> <b>μτφ.</b> α) <b>(αμτβ.)</b> [[πλησιάζω]] μια [[περιοχή]] [[χωρίς]] να γίνω [[αντιληπτός]] («ὡς εἶχον τάχους ὑπομείξαντες τῇ Χερσονήσῳ παρέπλεον», <b>Θουκ.</b>)<br />β) <b>(μτβ.)</b> [[προσθέτω]] ένα καινούργιο [[στοιχείο]] («τοῡ καλοῡ Ἀγάθωνος, ὃν πρῶτον εἰς τραγῳδίαν φασὶν ἐμβαλεῑν καὶ ὑπομεῑξαι τὸ χρωματικόν», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>3.</b> (το ουδ. μτχ. παθ. παρακμ. ως ουσ.) <i>τὸ ὑπομεμ</i>(<i>ε</i>)<i>ιγμένον</i><br />[[μίγμα]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:51, 29 September 2017
German (Pape)
[Seite 1225] (s. μίγνυμι), daruntermischen, beimischen; Plat. Tim. 71 b; τὸ ὑπομεμιγμένον τῆς λύπης Phil. 47 a; – übertr., heimlich herankommen, hinkommen, ὑπομίξαντες τῇ Χερσονήσῳ Thuc. 8, 102.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπομίγνῡμι: μέλλ. -μίξω, ἀναμιγνύω τι εἴς τι, προστίθημί τι εἴς τι δι’ ἀναμίξεως, Λατ. admisceo, τινί τι Πλάτ. Τίμ. 74D, πρβλ. 71Β· τὸ ὑπομεμιγμένον, τὸ μῖγμα, ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβῳ 47Α. ΙΙ. ἀμεταβ. καὶ μεταφορ., πλησιάζω κρυφίως, μετὰ δοτ., ὡς εἶχον τάχους ὑπομίξαντες τῇ Χερσονήσῳ παρέπλεον Θουκ. 8. 102.
French (Bailly abrégé)
1 tr. ajouter en mêlant, mêler, mélanger, acc.;
2 intr. s’introduire furtivement dans, τινι.
Étymologie: ὑπό, μίγνυμι.
Greek Monolingual
και ὑπομείγνυμι Α μίγνυμι / μείγνυμι]
1. προσθέτω κάτι με ανάμιξη, αναμιγνύω σε κάτι («ἐξ ὀξέος καὶ ἁλμυροῡ ξυνθεὶς ζύμωμα ὑπομείξας αὐτοῑς», Πλάτ.)
2. μτφ. α) (αμτβ.) πλησιάζω μια περιοχή χωρίς να γίνω αντιληπτός («ὡς εἶχον τάχους ὑπομείξαντες τῇ Χερσονήσῳ παρέπλεον», Θουκ.)
β) (μτβ.) προσθέτω ένα καινούργιο στοιχείο («τοῡ καλοῡ Ἀγάθωνος, ὃν πρῶτον εἰς τραγῳδίαν φασὶν ἐμβαλεῑν καὶ ὑπομεῑξαι τὸ χρωματικόν», Πλούτ.)
3. (το ουδ. μτχ. παθ. παρακμ. ως ουσ.) τὸ ὑπομεμ(ε)ιγμένον
μίγμα.
