ἡλιώτης: Difference between revisions
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
(16) |
(4) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἡλιώτης]], ὁ, θηλ. [[ἡλιῶτις]], ποιητ. τ. θηλ. [[ἠελιῶτις]], ἡ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει στον ήλιο («ἀκτῑν' ἐς ἡλιῶτιν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (αρσ. πληθ.) <i>οἱ ἡλιῶται</i><br />οι κάτοικοι του ήλιου<br /><b>3.</b> <b>θηλ.</b> <i>ἡ [[ἡλιῶτις]]<br />ιωνική [[ονομασία]] της αυγής.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ηλι</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ωτης</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>νησι</i>-<i>ώτης</i>, <i>πατρι</i>-<i>ώτης</i>).<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> [[απηλιώτης]]]. | |mltxt=[[ἡλιώτης]], ὁ, θηλ. [[ἡλιῶτις]], ποιητ. τ. θηλ. [[ἠελιῶτις]], ἡ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει στον ήλιο («ἀκτῑν' ἐς ἡλιῶτιν», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>2.</b> (αρσ. πληθ.) <i>οἱ ἡλιῶται</i><br />οι κάτοικοι του ήλιου<br /><b>3.</b> <b>θηλ.</b> <i>ἡ [[ἡλιῶτις]]<br />ιωνική [[ονομασία]] της αυγής.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ηλι</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ωτης</i> (<b>[[πρβλ]].</b> <i>νησι</i>-<i>ώτης</i>, <i>πατρι</i>-<i>ώτης</i>).<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> [[απηλιώτης]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἡλιώτης:''' -ου, ὁ, θηλ. -ιῶτις, -ιδος ([[ἥλιος]]), αυτός που ανήκει στον ήλιο, Επικ. [[ἠελιῶτις]] [[αἴγλη]], σε Ανθ.· <i>οἱ ἡλιῶται</i>, οι κάτοικοι του Ήλιου, σε Λουκ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 18:44, 30 December 2018
English (LSJ)
ου, ὁ, fem. ἡλῐ-ῶτις, poet. ἠελιῶτις, ιδος, (ἥλιος)
A of the sun, ἀκτῖν' ἐς ἡλιῶτιν S.Tr.697; ἠελιῶτις αἴγλη AP7.601 (Jul.Aeg.); αὐγαί Paul.Al.M.3; οἱ ἡλιῶται the inhabitants of the sun, Luc.VH1.17. II ἡλιῶτις, ἡ, Ion. name for the dawn, EM440.55.
German (Pape)
[Seite 1163] ὁ, von der Sonne kommend, sie betreffend, von E. M. nur gebildet wegen ἀφηλιώτης. Bei Luc. V. H. 1, 17 Sonnenbewohner.
Greek (Liddell-Scott)
ἡλιώτης: -ου, ὁ, θηλ. -ῶτις, ιδος· (ἥλιος)· ― ἀνήκων εἰς τὸν ἥλιον, ἀκτῖν’ ἐς ἡλιῶτιν Σοφ. Τρ. 697· ἡελιῶτις αἴγλη Ἀνθ. Π. 7. 601· οἱ ἡλιῶται, οἱ τοῦ ἡλίου κάτοικοι, Λουκ. Ἀλ. Ἱστ. 1. 17. ΙΙ. ἡλιῶτις, ἡ, Ἰων. ὄνομα τῆς σελήνης, ὡς θηλ. τοῦ ἥλιος, Ἐν. τῇ πόλει Κάρραις ὁ ἥλιος ἐλατρεύετο ὑπὸ τὸ ὄνομα Lunus, ὅπερ ἀρσεν. τοῦ Luna.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
solaire ; οἱ Ἡλιῶται LUC les habitants du soleil.
Étymologie: ἥλιος.
Greek Monolingual
ἡλιώτης, ὁ, θηλ. ἡλιῶτις, ποιητ. τ. θηλ. ἠελιῶτις, ἡ (Α)
1. αυτός που ανήκει στον ήλιο («ἀκτῑν' ἐς ἡλιῶτιν», Σοφ.)
2. (αρσ. πληθ.) οἱ ἡλιῶται
οι κάτοικοι του ήλιου
3. θηλ. ἡ ἡλιῶτις
ιωνική ονομασία της αυγής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ηλι(ο)- + κατάλ. -ωτης (πρβλ. νησι-ώτης, πατρι-ώτης).
ΣΥΝΘ. απηλιώτης].
Greek Monotonic
ἡλιώτης: -ου, ὁ, θηλ. -ιῶτις, -ιδος (ἥλιος), αυτός που ανήκει στον ήλιο, Επικ. ἠελιῶτις αἴγλη, σε Ανθ.· οἱ ἡλιῶται, οι κάτοικοι του Ήλιου, σε Λουκ.
