χυτλάζω: Difference between revisions
διαφέρει δὲ ἡ κωμῳδία τῆς τραγῳδίας, ὅτι ἡ μὲν κωμῳδία ἀπὸ γέλωτος εἰς γέλωτα καταλήγει, ἡ δὲ τραγῳδία ἀπὸ θρήνου εἰς θρῆνον → comedy is different from tragedy, because comedy tapers off from laughter into laughter, but tragedy from lament into lament
(47c) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=Α [[χύτλον]]<br /><b>1.</b> [[αλείφω]] κάποιον με υδρέλαιο [[μετά]] το [[λουτρό]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[χυτλάζω]] ἐμαυτόν» — ξαπλώνομαι, τεντώνομαι (<b>Αριστοφ.</b>). | |mltxt=Α [[χύτλον]]<br /><b>1.</b> [[αλείφω]] κάποιον με υδρέλαιο [[μετά]] το [[λουτρό]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «[[χυτλάζω]] ἐμαυτόν» — ξαπλώνομαι, τεντώνομαι (<b>Αριστοφ.</b>). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''χυτλάζω:''' μέλ. <i>-άσω</i>, [[αλείφω]] [[μετά]] το [[λουτρό]]· μεταφ., [[ξαπλώνω]] <i>χύτλασον σεαυτὸν ἐντοῖς στρώμασιν</i>, σε Αριστοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:04, 30 December 2018
English (LSJ)
A anoint one after bathing, Hp. ap. Erot. (Pass.), cf. Gal. 19.155; cf. χύτλον 2. 2 metaph., throw carelessly down, τὰ γόνατ' ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶς χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασιν Ar.V. 1213, ubi v. Sch.
German (Pape)
[Seite 1385] eigtl. gießen, ausgießen; übrtr. hinstrecken, hinbreiten; τὰ γόνατ' ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶς χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασιν Ar. Vesp. 1213, wo der Schol. zu vgl.; auch = begießen, reinigen, baden, salben.
Greek (Liddell-Scott)
χυτλάζω: μέλλ. -άσω, χρίω τινὰ μετὰ τὸ λουτρόν, Ἱππ. παρ’ Ἐρωτιαν. 394· πρβλ. χύτλον. 2) μεταφορ., τὰ γόνατ’ ἔκτεινε καὶ γυμναστικῶς χύτλασον σεαυτὸν ἐν τοῖς στρώμασιν, διάχυσον σεαυτόν, «ἁπλώσου εἰς τὴν κλίνην», Ἀριστοφ. Σφ. 1213, ἔνθα ἴδε Σχόλ.· ― πρβλ. τὸ τοῦ Οὐεργιλίου fusus per herbam.
French (Bailly abrégé)
verser, répandre ; p. anal. étendre de tout son long.
Étymologie: χύτλον.
Greek Monolingual
Α χύτλον
1. αλείφω κάποιον με υδρέλαιο μετά το λουτρό
2. φρ. «χυτλάζω ἐμαυτόν» — ξαπλώνομαι, τεντώνομαι (Αριστοφ.).
Greek Monotonic
χυτλάζω: μέλ. -άσω, αλείφω μετά το λουτρό· μεταφ., ξαπλώνω χύτλασον σεαυτὸν ἐντοῖς στρώμασιν, σε Αριστοφ.
