τμῆσις

English (LSJ)

εως, ἡ, (τέμνω)

   A cutting, Arist. de An.412b28; τάφρων PHal. 1.107 (iii B. C.).    2 (τέμνω IV. 3) ravaging, γῆς Ἑλληνικῆς Pl.R. 470a.    3 logical division, Id.Plt.276d.    II = τμῆμα, section, Id.Smp.190e.

German (Pape)

[Seite 1123] ἡ, 1) das Schneiden, Abschneiden, Plat. Conv. 190 e; τῆς γῆς, Verheeren des Landes durch Abhauen der Bäume u. Zerstören der Feldfrüchte, Plat. Rep. V, 470 a. – 2) der Schnitt, Hieb, das Zer-, Vertheilen, Plat. Polit. 276 d.

Greek (Liddell-Scott)

τμῆσις: -εως, ἡ, (τέμνω) τὸ τέμνειν ἢ κόπτειν, Ἀριστ. π. Ψυχ. 2. 2, 11. 2) ἡ τμ. τῆς γῆς, ἡ δῄωσις ἢ καταστροφὴ καὶ ἐρήμωσις χώρας, Πλάτ. Πολ. 470Α· πρβλ. κείρω ΙΙ. 2, τέμνω IV. 3. 3) διαίρεσις, ὁ αὐτ. ἐν Πολιτικ. 276D. II. = τμῆμα, τεμάχιον, ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. 190Ε.

French (Bailly abrégé)

εως (ἡ) :
1 action de couper, particul. de dévaster par le fer;
2 coupure, section ; division;
3 t. de gramm. tmèse, séparation de deux mots simples formant un composé, notamment des préverbes dans la poésie épique (ἐπὶ μῦθον ἔτελλεν p. μῦθον ἐπέτελλεν).
Étymologie: τέμνω.

Greek Monotonic

τμῆσις: -εως, ἡ (τέμνω)·
I. κόψιμο· ἡ τμῆσις τῆς γῆς, καταστροφή και ερήμωση χώρας, σε Πλάτ.
II. = τμῆμα, τεμάχιο, στον ίδ.