Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ὀδυρτός: Difference between revisions

From LSJ

L'amor che move il sole e l'altre stelleLove that moves the sun and the other stars

Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
(28)
(5)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=[[ὀδυρτός]], -ή, -όν (Α) [[οδύρομαι]]<br /><b>1.</b> [[αξιοθρήνητος]]<br /><b>2.</b> (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) <i>ὀδυρτά</i><br />με οδυρμό («[[λόγχη]] τις ἐμπέπηγε μοι δι' ὀστέων ὀδυρτά», <b>Αριστοφ.</b>).
|mltxt=[[ὀδυρτός]], -ή, -όν (Α) [[οδύρομαι]]<br /><b>1.</b> [[αξιοθρήνητος]]<br /><b>2.</b> (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) <i>ὀδυρτά</i><br />με οδυρμό («[[λόγχη]] τις ἐμπέπηγε μοι δι' ὀστέων ὀδυρτά», <b>Αριστοφ.</b>).
}}
{{lsm
|lsmtext='''ὀδυρτός:''' -ή, -όν ([[ὀδύρομαι]]), [[αξιολύπητος]], [[αξιοθρήνητος]]· ουδ. πληθ. <i>ὀδυρτά</i>, ως επίρρ., με πόνο, οδυνηρά, σε Αριστοφ.
}}
}}

Revision as of 00:32, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὀδυρτός Medium diacritics: ὀδυρτός Low diacritics: οδυρτός Capitals: ΟΔΥΡΤΟΣ
Transliteration A: odyrtós Transliteration B: odyrtos Transliteration C: odyrtos Beta Code: o)durto/s

English (LSJ)

όν,

   A mourned for, lamentable, Plu.2.499f; φωνή Epigr.Gr.1003.4 : neut. ὀδυρτά, as Adv., painfully, Ar.Ach.1226.

German (Pape)

[Seite 295] beklagenswerth; Sp.; Ar. Ach. 1186 sagt auch λόγχη τις ἐμπέπηγέ μοι δι' ὀστέων ὀδυρτά, auf klägliche Weise.

Greek (Liddell-Scott)

ὀδυρτός: -ή, -όν, (ὀδύρομαι) δι’ ὃν θρηνεῖ τις, ἀξιοθρήνητος, ὅπως τὰ προσπίπτοντα ἔξωθεν οἰκτρὰ καὶ ὀδυρτὰ ποιήσῃ Πλούτ. 2. 499F· φωνὴ Ἑλλ. Ἐπιγρ. 1003, 4· ― ὀδυρτά, ὡς ἐπίρρ., μετ’ ὀδυρμοῦ, Ἀριστοφ. Ἀχ. 1226 (ἔνθα κατὰ Σουΐδ.: «ὀδυρτή, ἀπὸ τοῦ ὀδύρεσθαι, τουτέστιν θρῆνον ἐμποιοῦσα καὶ ὀδυρμόν»).

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
lamentable.
Étymologie: ὀδύρομαι.

Greek Monolingual

ὀδυρτός, -ή, -όν (Α) οδύρομαι
1. αξιοθρήνητος
2. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) ὀδυρτά
με οδυρμό («λόγχη τις ἐμπέπηγε μοι δι' ὀστέων ὀδυρτά», Αριστοφ.).

Greek Monotonic

ὀδυρτός: -ή, -όν (ὀδύρομαι), αξιολύπητος, αξιοθρήνητος· ουδ. πληθ. ὀδυρτά, ως επίρρ., με πόνο, οδυνηρά, σε Αριστοφ.