πέδονδε: Difference between revisions
πέτρην κοιλαίνει ρανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ → constant dropping wears away a stone, constant dripping will wear away the hardest stone, little strokes fell big oaks, constant dripping wears the stone, constant dropping wears the stone, constant dripping will wear away a stone
(31) |
(5) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=Α<br />(τοπ. επίρρ.) [[προς]] το [[έδαφος]], [[προς]] τα [[κάτω]]<br /><b>2.</b> στην [[πεδιάδα]], στον κάμπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πέδον]] «[[έδαφος]]» <span style="color: red;">+</span> επιρρμ. κατάλ. -<i>δε</i> (<b>πρβλ.</b> <i>μυχόν</i>-<i>δε</i>)]. | |mltxt=Α<br />(τοπ. επίρρ.) [[προς]] το [[έδαφος]], [[προς]] τα [[κάτω]]<br /><b>2.</b> στην [[πεδιάδα]], στον κάμπο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[πέδον]] «[[έδαφος]]» <span style="color: red;">+</span> επιρρμ. κατάλ. -<i>δε</i> (<b>πρβλ.</b> <i>μυχόν</i>-<i>δε</i>)]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πέδονδε:''' επίρρ.,<br /><b class="num">1.</b> προς το [[έδαφος]], προς τη γη, σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ.<br /><b class="num">2.</b> στην [[πεδιάδα]], σε Ομήρ. Οδ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 00:56, 31 December 2018
English (LSJ)
Adv.
A to the ground, earthwards, Il.13.796, h.Cer.253, S. Tr.786. 2 to the bottom, π. κυλίνδετο λᾶας ἀναιδής Od.11.598.
German (Pape)
[Seite 542] adv., zu Boden, zur Erde, niederwärts; Il. 13, 793 Od. 11, 598; πέδονδε καὶ μετάρσιος, Soph. Tr. 783.
Greek (Liddell-Scott)
πέδονδε: Ἐίρρ., πρὸς τὰ κάτω πρὸς τὴν γῆν, Ἰλ. Ν. 796. Σοφ. Τ. 786· - πρὸς τὴν πεδιάδα, πέδονδε κυλίνδετο λᾶας ἀναιδὴς Ὀδ. Λ. 598.
French (Bailly abrégé)
adv.
1 vers la terre, à terre avec mouv.
2 vers la plaine.
Étymologie: πέδον, -δε.
English (Autenrieth)
to the ground, earthward.
Greek Monolingual
Α
(τοπ. επίρρ.) προς το έδαφος, προς τα κάτω
2. στην πεδιάδα, στον κάμπο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πέδον «έδαφος» + επιρρμ. κατάλ. -δε (πρβλ. μυχόν-δε)].
Greek Monotonic
πέδονδε: επίρρ.,
1. προς το έδαφος, προς τη γη, σε Ομήρ. Ιλ., Σοφ.
2. στην πεδιάδα, σε Ομήρ. Οδ.
