τόπαρχος: Difference between revisions

From LSJ

Μί' ἐστὶν ἀρετὴ τἄτοπον φεύγειν ἀεί → Numquam non fugere inepta , et hoc virtutis est → Die einzge Tugend: meiden, was abwegig ist

Menander, Monostichoi, 339
(41)
(6)
Line 21: Line 21:
{{grml
{{grml
|mltxt=ὁ, ἡ, Α<br /><b>1.</b> [[τοπάρχης]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «γυνὴ [[τόπαρχος]]» — [[οικοδέσποινα]] (<b>Αισχύλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[τόπος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>αρχος</i>].
|mltxt=ὁ, ἡ, Α<br /><b>1.</b> [[τοπάρχης]]<br /><b>2.</b> <b>φρ.</b> «γυνὴ [[τόπαρχος]]» — [[οικοδέσποινα]] (<b>Αισχύλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[τόπος]] <span style="color: red;">+</span> -<i>αρχος</i>].
}}
{{lsm
|lsmtext='''τόπαρχος:''' ὁ, ἡ, αυτός που έχει την [[κυβέρνηση]] ή τη [[διοίκηση]] κάποιου τόπου, γυνὴ [[τόπαρχος]], [[δέσποινα]], [[βασίλισσα]], σε Αισχύλ.
}}
}}

Revision as of 02:12, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: τόπαρχος Medium diacritics: τόπαρχος Low diacritics: τόπαρχος Capitals: ΤΟΠΑΡΧΟΣ
Transliteration A: tóparchos Transliteration B: toparchos Transliteration C: toparchos Beta Code: to/parxos

English (LSJ)

ὁ, ἡ,

   A ruling over a place, γυνή mistress, A.Ch.664 (ταπαρχος (suprascr. ό) cod. M).    II = τοπάρχης, SIG880.29, al. (Pizus, iii A. D.).

German (Pape)

[Seite 1129] ὁ, auch ἡ, der, die über einen Ort, eine Gegend, ein Land herrscht; γυνὴ τόπαρχος, Aesch. Ch. 653, l. d.; Vorsteher einer Gegend, Landpfleger, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

τόπαρχος: ὁ, ἡ, ὁ ἔχων τὴν κυβέρνησιν ἢ διοίκησιν τόπου τινός, γυνὴ τ., ἡ κυρία, δέσποινα, Αἰσχύλ. Χο. 664· ἀλλ’ ὁ κῶδ. M. ἔχει τάπαρχος, ὅθεν ὁ Ahr. διώρθωσε γ’ ἄπαρχος· ὁ δὲ Bumberger στέγαρχος.

French (Bailly abrégé)

ου (ἡ) :
1 maîtresse d’une maison;
2 Égypte ptol. chef d’une τοπαρχία.
Étymologie: τόπος, ἄρχω.

Greek Monolingual

ὁ, ἡ, Α
1. τοπάρχης
2. φρ. «γυνὴ τόπαρχος» — οικοδέσποινα (Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τόπος + -αρχος].

Greek Monotonic

τόπαρχος: ὁ, ἡ, αυτός που έχει την κυβέρνηση ή τη διοίκηση κάποιου τόπου, γυνὴ τόπαρχος, δέσποινα, βασίλισσα, σε Αισχύλ.