κλοπιμαῖος: Difference between revisions
διὸ καὶ μεταλάττουσι τὴν φυσικὴν χρῆσιν εἰς τὴν παρὰ φύσιν αἱ δοκοῦσαι παρθένοι τῶν εἰδώλων → therefore those professing to be virgins of the idols even change the natural use into the unnatural (Origen, commentary on Romans 1:26)
(5) |
(nl) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''κλοπῐμαῖος:''' -α, -ον = [[κλόπιος]], σε Λουκ. | |lsmtext='''κλοπῐμαῖος:''' -α, -ον = [[κλόπιος]], σε Λουκ. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=κλοπιμαῖος -α -ον [κλοπή] gestolen. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:56, 31 December 2018
English (LSJ)
α, ον,
A acquired by theft, Luc.Icar.20; βόες Ant.Lib.23.4. Adv. -αίως Gloss.
German (Pape)
[Seite 1456] = Folgdm; gestohlen, Luc. Icarom. 20 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κλοπῐμαῖος: -α, -ον, = τῷ ἑπομ., Λουκ. Ἰκαρ. 20, Ἀντων. Λιβερᾶλ. 23. ― Ἐπίρρ. -ως.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
volé, furtif.
Étymologie: κλοπή.
Greek Monolingual
-αία, -αίο (AM κλοπιμαῑος, -αία, -αῖον) κλόπιμος
αυτός που αποκτήθηκε με κλοπή, ο κλεμμένος (α. «η αστυνομία δεν έχει βρει ακόμη όλα τα κλοπιμαία αντικείμενα» β. «τὸ φῶς αὐτὸ κλοπιμαῖόν τε καὶ νόθον εἶναι», Λουκιαν.)
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το κλοπιμαίο
το κλεμμένο αντικείμενο.
επίρρ...
κλοπιμαίως (Α)
με κλοπιμαίο τρόπο.
Greek Monotonic
κλοπῐμαῖος: -α, -ον = κλόπιος, σε Λουκ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κλοπιμαῖος -α -ον [κλοπή] gestolen.
