πείθαρχος: Difference between revisions
From LSJ
Τύχη τέχνην ὤρθωσεν, οὐ τέχνη τύχην → Artem fortuna, non ars fortunam erigit → Das Glück erhöht die Kunst und nicht die Kunst das Glück
(5) |
(3b) |
||
Line 24: | Line 24: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πείθαρχος:''' -ον ([[ἀρχή]]), [[υπάκουος]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''πείθαρχος:''' -ον ([[ἀρχή]]), [[υπάκουος]], σε Αισχύλ. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πείθαρχος:''' послушный, покорный ([[φρήν]] Aesch.). | |||
}} | }} |
Revision as of 12:00, 31 December 2018
English (LSJ)
ον, (ἀρχή)
A obedient, π. φρήν A.Pers.374.
German (Pape)
[Seite 543] dem Vorgesetzten gehorchend, φρήν, Aesch. Pers. 206.
Greek (Liddell-Scott)
πείθαρχος: -ον, (ἀρχὴ) ὁ ὑπακούων, εὐπειθής, π. φρὴν Αἰσχύλ. Πέρσ. 374.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
obéissant au chef, docile.
Étymologie: πείθω, ἀρχή.
Greek Monolingual
-ον, Α
(ποιητ. τ.) πειθαρχικός, ευπειθής, («πειθάρχῳ φρενί», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πειθ- του πείθω + -αρχος (< ἀρχή), πρβλ. δήμ-αρχος].
Greek Monotonic
πείθαρχος: -ον (ἀρχή), υπάκουος, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
πείθαρχος: послушный, покорный (φρήν Aesch.).