ποινάτωρ: Difference between revisions
From LSJ
Θνητὸς πεφυκὼς τοὐπίσω πειρῶ βλέπειν → Homo natus id, quod instat, ut videas, age → Als sterblich Wesen mühe dich zu seh'n, was folgt
(3b) |
(nl) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ποινάτωρ:''' ορος (ᾱ) ὁ каратель, мститель Aesch., Eur. | |elrutext='''ποινάτωρ:''' ορος (ᾱ) ὁ каратель, мститель Aesch., Eur. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=ποινάτωρ -ορος, ὁ [ποινή] wreker. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 08:04, 1 January 2019
English (LSJ)
[ᾱ], ορος, ὁ, ἡ,
A avenger, punisher, A.Ag.1281, E.El.23,268.
German (Pape)
[Seite 651] ορος, ὁ, Strafer, Rächer, Verfolger, Aesch. Ag. 1254 Eur. El. 23.
Greek (Liddell-Scott)
ποινάτωρ: [ᾱ], -ορος, ὁ, ἡ, τιμωρός, τιμωρητικός, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1281, Εὐρ. Ἠλ. 23. 268.
French (Bailly abrégé)
ορος (ὁ) :
qui punit, vengeur.
Étymologie: ποινή.
Greek Monolingual
-ορος, ὁ, ἡ, Α
(δωρ. τ.) ποινήτωρ, τιμωρός, εκδικητής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποινῶμαι + επίθημα -τωρ (πρβλ. θηρά-τωρ, γεννή-τωρ)].
Greek Monotonic
ποινάτωρ: [ᾱ], -ορος, ὁ, ἡ, εκδικητής, τιμωρός, σε Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
ποινάτωρ: ορος (ᾱ) ὁ каратель, мститель Aesch., Eur.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ποινάτωρ -ορος, ὁ [ποινή] wreker.
