κηκάζω: Difference between revisions
Θησαυρός ἐστι τῶν κακῶν κακὴ γυνή → Ingens mali thesaurus est mulier mala → Ein Schatz an allem Schlechten ist ein schlechtes Weib
(20) |
(2) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[κηκάζω]] (Α)<br />[[κακολογώ]], [[βρίζω]], [[ονειδίζω]] («κηκάζει<br />λοιδορεῑ, χλευάζει», <b>Ησύχ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ανάγεται πιθ. σε ΙΕ [[ρίζα]] <i>k</i><i>ā</i><i>k</i>- «[[περιγελώ]], [[κοροϊδεύω]]» που [[είναι]] [[προϊόν]] ηχομιμήσεων (<b>[[πρβλ]].</b> <i>κήξ</i>, [[καχάζω]]) και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. <i>huoh</i><i>ō</i><i>n</i> «[[κοροϊδεύω]]», <i>huoh</i> «[[κοροϊδία]]»]. | |mltxt=[[κηκάζω]] (Α)<br />[[κακολογώ]], [[βρίζω]], [[ονειδίζω]] («κηκάζει<br />λοιδορεῑ, χλευάζει», <b>Ησύχ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Ανάγεται πιθ. σε ΙΕ [[ρίζα]] <i>k</i><i>ā</i><i>k</i>- «[[περιγελώ]], [[κοροϊδεύω]]» που [[είναι]] [[προϊόν]] ηχομιμήσεων (<b>[[πρβλ]].</b> <i>κήξ</i>, [[καχάζω]]) και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. <i>huoh</i><i>ō</i><i>n</i> «[[κοροϊδεύω]]», <i>huoh</i> «[[κοροϊδία]]»]. | ||
}} | |||
{{etym | |||
|etymtx=Grammatical information: v.<br />Meaning: [[abuse]], [[revile]] only aor. subj. <b class="b3">κηκάσῃ</b> (Lyc. 1386); <b class="b3">κηκαδεῖ</b> (<b class="b3">-άζει</b>?) <b class="b3">λοιδορεῖ</b>, <b class="b3">χλευάζει</b> H.<br />Derivatives: <b class="b3">κηκασμός</b> [[abuse]], [[scorn]] (Lyc.); <b class="b3">κηκάς</b>, <b class="b3">-άδος</b> f. [[abusing]], [[scorning]] (<b class="b3">γλώσσῃ</b> Call. Fr. 253), perh. as deriv. (Schwyzer 508), also as adjunct of <b class="b3">ἀλώπηξ</b> (Nic. Al. 185).<br />Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]<br />Etymology: If from <b class="b3">*κακ-</b>, <b class="b3">κηκάσῃ</b> agrees with a westgerm. word, OHG [[huohōn]] [[mock]], [[scorn]], [[huoh]] <b class="b2">id.</b>; but this remains only a root equation (IE. <b class="b2">*kāk-</b>). Orig. prob. onomatopoetic, cf. the bird name <b class="b3">κήξ</b> (s. <b class="b3">καύαξ</b>) and <b class="b3">καχάζω</b>; s. also <b class="b3">κακός</b>. Cf. also Pok. 521 <b class="b2">*kak-</b> in names for [[crow]], [[raven]]. Hardly IE. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:55, 3 January 2019
English (LSJ)
(
A κηκαδεῖ Hsch.), abuse, revile, Lyc.1386.
German (Pape)
[Seite 1430] = κακίζω, schlecht machen, schmähen, schelten, τινά, Lycophr. 1386. Eigtl. vom Schreien der κήξ, Eust. Od. 1780, 20.
Greek Monolingual
κηκάζω (Α)
κακολογώ, βρίζω, ονειδίζω («κηκάζει
λοιδορεῑ, χλευάζει», Ησύχ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ανάγεται πιθ. σε ΙΕ ρίζα kāk- «περιγελώ, κοροϊδεύω» που είναι προϊόν ηχομιμήσεων (πρβλ. κήξ, καχάζω) και συνδέεται με αρχ. άνω γερμ. huohōn «κοροϊδεύω», huoh «κοροϊδία»].
Frisk Etymological English
Grammatical information: v.
Meaning: abuse, revile only aor. subj. κηκάσῃ (Lyc. 1386); κηκαδεῖ (-άζει?) λοιδορεῖ, χλευάζει H.
Derivatives: κηκασμός abuse, scorn (Lyc.); κηκάς, -άδος f. abusing, scorning (γλώσσῃ Call. Fr. 253), perh. as deriv. (Schwyzer 508), also as adjunct of ἀλώπηξ (Nic. Al. 185).
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]
Etymology: If from *κακ-, κηκάσῃ agrees with a westgerm. word, OHG huohōn mock, scorn, huoh id.; but this remains only a root equation (IE. *kāk-). Orig. prob. onomatopoetic, cf. the bird name κήξ (s. καύαξ) and καχάζω; s. also κακός. Cf. also Pok. 521 *kak- in names for crow, raven. Hardly IE.
