θυμομαχέω

English (LSJ)

   A to be angry, Plb.9.40.4; ἐπί τινι Id.27.8.4; πρός τινας Plu.Demetr.22; τισι Act.Ap.12.20.    II fight desperately, D.S.17.33; contend obstinately, τινι D.H.5.11.

German (Pape)

[Seite 1224] heftig, muthig kämpfen, ἐπί u. πρός τινα, Pol. 9, 40, 4 Plut. Demetr. 22 D. Hal. 5, 11; zürnen, ἐπί τινι, Pol. 27, 8, 4; τινί, N. T.

Greek (Liddell-Scott)

θῡμομᾰχέω: μάχομαι πεισματωδῶς, Πολύβ. 9. 40, 5˙ πρός τινα Πλούτ. Δημητρ. 22˙ τινι Πράξ. Ἀπ. ιβ΄, 20. - Κατὰ Σουΐδ.: «θυμομαχοῦντες˙ ἀλγυνόμενοι τὴν ψυχήν».

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
lutter avec animosité : πρός τινα contre qqn ; se quereller, se disputer.
Étymologie: θυμός, μάχομαι.

English (Strong)

from a presumed compound of θυμός and μάχομαι; to be in a furious fight, i.e. (figuratively) to be exasperated: be highly displeased.

English (Thayer)

θυμομάχω; (θυμός and μάχομαι); to carry on war with great animosity (Polybius, Diodorus, Dionysius Halicarnassus, Plutarch); to be very angry, be exasperated (A. V. highly displeased): τίνι, with one, Kypke, Observations, ii, p. 62 f

Greek Monotonic

θῡμομᾰχέω: μάχομαι με πείσμα, σε Καινή Διαθήκη, Πλούτ.

Russian (Dvoretsky)

θῡμομᾰχέω:
1) ожесточенно бороться (Polyb.; πρός τινα Plut.);
2) быть раздраженным, сердиться (ἐπί τινι Polyb. и τινι NT).