ὑποβλήδην: Difference between revisions
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
(4b) |
(1b) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὑποβλήδην:''' adv.<br /><b class="num">1)</b> перебивая (τὸν ὑ. ἠμείβετο Hom.);<br /><b class="num">2)</b> искоса (χῶρον ὑ. ἐσκέψατο HH). | |elrutext='''ὑποβλήδην:''' adv.<br /><b class="num">1)</b> перебивая (τὸν ὑ. ἠμείβετο Hom.);<br /><b class="num">2)</b> искоса (χῶρον ὑ. ἐσκέψατο HH). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ὑποβάλλω]]<br /><b class="num">I.</b> adv. throwing in [[covertly]], i. e. by way of [[caution]] or [[reproof]], or by way of [[interruption]], Il.<br /><b class="num">II.</b> [[askance]], Hhymn. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:45, 9 January 2019
English (LSJ)
Dor. ὑπο-βλήδαν Diusap.Stob.4.21.17:—Adv.
A by way of interruption, ὑ. ἠμείβετο Il.1 292; v. ὑποβάλλω 111, ὑποβολή 1.3,4. 2 in answer, A.R.1.699, 3.400, Q.S.2.147. 3 speaking in turn, Coluth.146. II supposititiously, ὑ. ἐτέκοντο Man.6.292. III askance, ὑ. ἐσκέψατο h.Merc.415.
German (Pape)
[Seite 1211] adv., 1) eigtl. darunterwerfend, bes. ein Wort, d. i. in die Rede fallend, die Rede unterbrechend, einwerfend, ὑποβλήδην ἠμείβετο Il. 1, 292, u. sp. D., wie Ap. Rh. 1, 699. – 2) untergeschoben, ἐτέκοντο Maneth. 6, 292. – 3) seitwärts blickend, H. h. Merc. 415, wo man das freilich angemessenere ὑποβλέβδην vermuthet hat, was sonst nicht vorkommt.
Greek (Liddell-Scott)
ὑποβλήδην: Ἐπίρρ., ὑποβάλλων τὸν ἑαυτοῦ λόγον καὶ διακόπτων τὸν λέγοντα, τὸν δ’ ἄρ’ ὑποβλήδην ἠμείβετο δῖος Ἀχιλλεὺς Ἰλ. Α. 292· πρβλ. Herm. Opusc. 5. 305 κἑξ., καὶ ἴδε ὑποβάλλω ΙΙΙ, ὑποβολὴ Ι. 3. ΙΙ. καθ’ ὑποβολήν, ψευδῶς, ὑπ. ἐτέκοντο Μανέθων 6. 262. ΙΙΙ. λοξῶς, πλαγίως, ὑπ. ἐσκέψατο Ὕμν. Ὁμ. εἰς Ἑρμ. 415· ἴδε Herm. ἔνθ’ ἀνωτ.
French (Bailly abrégé)
adv.
en prenant la parole à son tour, en répliquant.
Étymologie: ὑποβάλλω.
English (Autenrieth)
interrupting, Il. 1.292†.
Greek Monolingual
και δωρ. τ. ὑποβλήδαν Α- επίρρ.
1. παρεμβαίνοντας και διακόπτοντας την ομιλία του άλλου («ὑποβλήδην ἠμείβετο», Ομ. Ιλ.)
2. λοξά, με λοξό βλέμμα («ὑποβλήδην ἐσκέψατο», Ύμν. Ερμ.)
3. σε απάντηση, απαντώντας
4. μιλώντας με την σειρά του
5. υποβολιμαία, ψευδώς («μητέρες ὑποβλήδην ἔκειντο», Μαν.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. ὑποβλη- του ὑποβάλλω (πρβλ. παθ. αόρ. ὑπε-βλή-θην) + επιρρμ. κατάλ. -δην (πρβλ. παραβλή-δην].
Greek Monotonic
ὑποβλήδην: (ὑποβάλλω), επίρρ.,
I. αυτός που επιβάλλεται εμμέσως, δηλ. με επιφυλακτικότητα ή ως ένδειξη μομφής, ελέγχου, αποδοκιμασίας ή για να διακόψει αυτόν που μιλά, σε Ομήρ. Ιλ.
II. λοξά, στραβά, πλαγίως, σε Ομηρ. Ύμν.
Russian (Dvoretsky)
ὑποβλήδην: adv.
1) перебивая (τὸν ὑ. ἠμείβετο Hom.);
2) искоса (χῶρον ὑ. ἐσκέψατο HH).
Middle Liddell
ὑποβάλλω
I. adv. throwing in covertly, i. e. by way of caution or reproof, or by way of interruption, Il.
II. askance, Hhymn.
