ἀνυπέρβλητος: Difference between revisions
Θεὸν σέβου καὶ πάντα πράξεις εὐθέως (ἐνθέως) → Verehre Gott und alles schaffst du auf der Stell (gotterfüllt) → Verehre Gott, sogleich hast du durchweg Erfolg
(1) |
(1a) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνυπέρβλητος:''' <b class="num">1)</b> не могущий быть превзойденным, несравненный ([[φιλία]] Xen.; [[ἀρετή]] Isocr.);<br /><b class="num">2)</b> безмерный, беспредельный (τὸ [[βάθος]] Arst.; [[φιλοτιμία]] Dem.; [[γῆθος]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> сильнейший (χειμῶνες Arst.);<br /><b class="num">4)</b> неодолимый ([[δύναμις]] Plut.). | |elrutext='''ἀνυπέρβλητος:''' <b class="num">1)</b> не могущий быть превзойденным, несравненный ([[φιλία]] Xen.; [[ἀρετή]] Isocr.);<br /><b class="num">2)</b> безмерный, беспредельный (τὸ [[βάθος]] Arst.; [[φιλοτιμία]] Dem.; [[γῆθος]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> сильнейший (χειμῶνες Arst.);<br /><b class="num">4)</b> неодолимый ([[δύναμις]] Plut.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[[ὑπερβάλλω]]<br />not to be surpassed or outdone, Xen., etc.:—adv. -τως, Arist. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 16:15, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A not to be surpassed or outdone, φιλία X.Cyr.8.7.15; ἀρετή Isoc.4.71; φιλοτιμία D.2.18; εὔνοια Lycurg.101; ἄνθρωπος ἀ. εἰς πονηρίαν Antiph.168.5; τάχη Epicur.Ep.1p.10U. Adv. -τως Arist. Rh.1370b31, Pyth.Sim.144. 2 persistent, obstinate, of disease, Gal.13.61.
German (Pape)
[Seite 266] unübertrefflich. unüberwindlich, φιλία Xen. Cyr. 8, 7, 15; ἀρετή Isocr. 4, 71; φιλοτιμία Dem. 2, 18; εἰς πονηρίαν Antiphan. Ath. III, 108 e; οὖρος ib. XII, 543 d.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνυπέρβλητος: -ον, ὃν δὲν δύναταί τις νὰ ὑπερβάλῃ, δηλ. νὰ ὑπερβῇ ἢ νὰ ὑπερνικήσῃ, οὕτως ἀεὶ ἀνυπέρβλητος ἔσται ἡ ὑμετέρα φιλία Ξεν. Κύρ. 8. 7, 15, Δημ. 23. 11, Λυκοῦργ. 161. 37· ἄνθρωπος ἀνυπέρβλητος εἰς πονηρίαν Ἀντιφ. ἐν «Νεοττίδι» 1. 5. - Ἐπίρρ. -τως Ἀριστ. Ρητ. 1. 11, 13.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qu’on ne peut surpasser.
Étymologie: ἀ, ὑπερβάλλω.
Spanish (DGE)
-ον
I 1imposible de superar, insuperable de pers. ἄνθρωπος ἀ. εἰς πονηρίαν Antiph.168.5, ἀ. τὴν δύναμιν I.AI 11.44
•de abstr. φύσις Hp.Acut.(Sp.) 48, Isoc.9.59, δύναμις Pl.Def.412b, φιλία X.Cyr.8.7.15, ἀρετή Isoc.4.71, φιλοτιμία D.2.18, D.S.13.56, εὔνοια Lycurg.101, πληγή Men.Sam.215, τάχη Epicur.Ep.[2] 47, ἀπειρία Plb.16.18.3, ὑπεροχὴ ... τῆς ... δυναστείας ἀ. Plb.1.2.7, γῆθος Plu.2.1091b, θρησκεία I.BI 2.198, τελειότης 1Ep.Clem.53.5, μέγεθος ἀρετᾶς Diotog.2, δόξα PMag.4.1201
•subst. τὸ τῆς πίστεως ἀ. la imposibilidad de vencer a la fe Hippol.Dan.2.24.4.
2 persistente ἐπισταγμοί Gal.13.61.
II adv. -ως de manera insuperable ἀ. ὀργίζεσθαι Pythag.Sim.144, λυπεῖσθαι ἀ. Arist.Rh.1370b31, τελείως καὶ ἀ. γίνεται υἱὸς Θεοῦ Origenes Io.20.34 (p.372).
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνυπέρβλητος, -ον)
1. αξεπέραστος
2
απαράμιλλος, ακατανίκητος.
Greek Monotonic
ἀνυπέρβλητος: -ον (ὑπερβάλλω), αυτός που δεν έχει υπερβληθεί ή υπερνικηθεί, σε Ξεν. κ.λπ.· επίρρ. -τως, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
ἀνυπέρβλητος: 1) не могущий быть превзойденным, несравненный (φιλία Xen.; ἀρετή Isocr.);
2) безмерный, беспредельный (τὸ βάθος Arst.; φιλοτιμία Dem.; γῆθος Plut.);
3) сильнейший (χειμῶνες Arst.);
4) неодолимый (δύναμις Plut.).
Middle Liddell
ὑπερβάλλω
not to be surpassed or outdone, Xen., etc.:—adv. -τως, Arist.
