ὀρθόδοξος: Difference between revisions
Ἕωθεν προλέγειν ἑαυτῷ: συντεύξομαι περιέργῳ, ἀχαρίστῳ, ὑβριστῇ, δολερῷ, βασκάνῳ, ἀκοινωνήτῳ: πάντα ταῦτα συμβέβηκεν ἐκείνοις παρὰ τὴν ἄγνοιαν τῶν ἀγαθῶν καὶ κακῶν. → When you wake up in the morning, tell yourself: The people I deal with today will be meddling, ungrateful, arrogant, dishonest, jealous, and surly. They are like this because they can't tell good from evil. | Say to yourself in the early morning: I shall meet today inquisitive, ungrateful, violent, treacherous, envious, uncharitable men. All these things have come upon them through ignorance of real good and ill.
(5) |
(1ba) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὀρθόδοξος:''' -ον ([[δόξα]]), [[σωστός]] στη [[γνώμη]] του. | |lsmtext='''ὀρθόδοξος:''' -ον ([[δόξα]]), [[σωστός]] στη [[γνώμη]] του. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=ὀρθό-δοξος, ον, [[δόξα]]<br />[[right]] in [[opinion]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 04:50, 10 January 2019
English (LSJ)
ον,
A orthodox in religion, Cod.Just.1.5.21, al., MAMA1.290 (Phrygia).
German (Pape)
[Seite 374] recht meinend, die richtige Meinung habend, Sp., bes. K. S., rechtgläubig.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ ὀρθόδοξος, -ον)
1. αυτός που έχει ορθή θρησκευτική πίστη, αυτός που ακολουθεί το ορθό θρησκευτικό δόγμα
2. αυτός που έχει ορθή δοξασία, ορθή γνώμη, που ορθοφρονεί
3. (ως επίθ. και ως ουσ.) ο χριστιανός που ασπάζεται τα δόγματα της Ανατολικής Χριστιανικής Εκκλησίας
νεοελλ.
μτφ. αυτός που ασπάζεται πιστά και απαρέγκλιτα τις αρχές ενός πολιτικού δόγματος («είναι ορθόδοξος κομμουνιστής»)
νεοελλ.-μσν.
φρ. α) «Ορθόδοξη Εκκλησία» ή «Ορθόδοξος Εκκλησία» — η Ανατολική Χριστιανική Εκκλησία, σε αντιδιαστολή προς τη Δυτική και τις άλλες μη ορθόδοξες Εκκλησίες
β) «ορθόδοξο(ν) δόγμα» — το δόγμα που πρεσβεύεται από την Ανατολική Χριστιανική Εκκλησία.
επίρρ...
ορθοδόξως και ορθόδοξα (Α ὀρθοδόξως)
με ορθόδοξο τρόπο. '
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)- + -δοξος (< δόξα «γνώμη»), πρβλ. πολύ-δοξος].
Greek Monotonic
ὀρθόδοξος: -ον (δόξα), σωστός στη γνώμη του.
