κατάφωρος: Difference between revisions
μεγάλα ταῖς ἐλπίσι περινοέω → cherish great anticipations, form great projects
(1ab) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kataforos | |Transliteration C=kataforos | ||
|Beta Code=kata/fwros | |Beta Code=kata/fwros | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[detected]], <span class="bibl">Onos.39.2</span>, <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>20.11.1</span>, Plu.2.301b, <span class="bibl">App.<span class="title">BC</span>1.25</span>, <span class="bibl">Charito 1.1</span>, Ach. Tat.<span class="bibl">2.17</span>, <span class="bibl"><span class="title">POxy.</span>71.11</span> (iv A.D.). </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> <b class="b2">evident, manifest</b>, <span class="bibl">D.H.<span class="title">Rh.</span>9.5</span>; κ. τῆς γνώμης γεγονέναι <span class="bibl">Plu.<span class="title">Cat.Mi.</span> 54</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">III</span> v. [[κατάφορος]] <span class="bibl">111</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:53, 28 June 2020
English (LSJ)
ον,
A detected, Onos.39.2, J.AJ20.11.1, Plu.2.301b, App.BC1.25, Charito 1.1, Ach. Tat.2.17, POxy.71.11 (iv A.D.). II evident, manifest, D.H.Rh.9.5; κ. τῆς γνώμης γεγονέναι Plu.Cat.Mi. 54. III v. κατάφορος 111.
German (Pape)
[Seite 1390] ertappt, überführt; κατ. τῆς γνώμης γενόμενος Plut. Cat. min. 54; Ael. V. H. 12, 58 u. a. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
κατάφωρος: -ον, ὁ καταφωραθείς, ἀνακαλυφθείς, Ἀππ. Ἐμφύλ. 1. 24, Συλλ. Ἐπιγρ. 3916. ΙΙ. σαφής, κατάδηλος, φανερός, Διον. Ἁλ. Τέχνη Ρητ. 5· κ. τῆς γνώμης γενέσθαι Πλουτ. Κάτων Νεώτ. 54.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
pris sur le fait.
Étymologie: κατά, φώρ.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α κατάφωρος, -ον)
1. καταφανής, ολοφάνερος, εξόφθαλμος («κατάφωρη αδικία»
2. αυτός που φωράται, που ανακαλύπτεται «επ' αυτοφώρω» να κάνει κάτι
αρχ.
κατάφορος.
επίρρ...
κατάφωρα και καταφώρως
ολοφάνερα, καταφανώς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)- + -φωρος (< φώρ, -ός «κλέφτης»), πρβλ. αυτό-φωρος, περί-φωρος].
Greek Monotonic
κατάφωρος: -ον, σαφής, κατάδηλος, φανερός, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
κατάφωρος:
1) пойманный на месте преступления, уличенный (ἡ Γλαυκία φοβουμένη κ. γενέσθαι, κατέφυγε Plut.);
2) явный, открытый: τῆς γνώμης κ. γεγονέναι Plut. открыть свои намерения.
