χρηματοποιός: Difference between revisions
From LSJ
ὥστε πλείους ἢ χιλίας ἱεροδούλους ἐκέκτητο ἑταίρας → it owned more than a thousand temple-slaves, courtesans
(1b) |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=chrimatopoios | |Transliteration C=chrimatopoios | ||
|Beta Code=xrhmatopoio/s | |Beta Code=xrhmatopoio/s | ||
|Definition=όν, <span class="sense" | |Definition=όν, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> <b class="b2">[[money]]-[[making]], [[money]]-getting</b>, <span class="bibl">Ar. <span class="title">Ec.</span>442</span>; [[τέχνη]] <span class="bibl">X.<span class="title">Oec.</span>20.15</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:37, 12 December 2020
English (LSJ)
όν, A money-making, money-getting, Ar. Ec.442; τέχνη X.Oec.20.15.
German (Pape)
[Seite 1374] Vermögen verschaffend, gewährend; Ar. Eccl. 442; Xen. Oec. 20, 15.
Greek (Liddell-Scott)
χρημᾰτοποιός: -όν, ὁ χρημάτων ποριστικός, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 442· τέχνη Ξεν. Οἰκ. 20, 15.
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui procure des richesses, de l’argent.
Étymologie: χρῆμα, ποιέω.
Greek Monolingual
-όν, Α
αυτός με τον οποίο αποκτά κανείς χρήματα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρῆμα, χρήματος + -ποιός].
Greek Monotonic
χρημᾰτοποιός: -όν (ποιέω), αυτός που κερδίζει, βγάζει χρήματα, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
χρημᾰτοποιός: умеющий наживать: πρᾶγμα χρηματοποιόν Arph. создание, ловкое насчет наживы; τέχνη χ. Xen. прибыльное искусство, доходное дело.
