ἀλκαία: Difference between revisions
Ὡς ἡδὺ δούλῳ δεσπότου χρηστοῦ τυχεῖν → Quam dulce servo lenem herum nanciscier → Wie froh macht einen Sklaven doch ein guter Herr
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=alkaia | |Transliteration C=alkaia | ||
|Beta Code=a)lkai/a | |Beta Code=a)lkai/a | ||
|Definition=ἡ <span class="sense"> | |Definition=ἡ <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[tail]], esp. of lion, <span class="bibl">Ael.<span class="title">NA</span>5.39</span>, Sch.<span class="bibl">A.R.4.1614</span>; generally, Com.ib.cit., <span class="bibl">Call.<span class="title">Fr.</span>317</span>, <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>5.264</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[vervain mallow]], [[Malva moschata]], Dsc.3.1476:—also ἀλκαῖον, τό, Hsch.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 17:11, 31 December 2020
English (LSJ)
ἡ A tail, esp. of lion, Ael.NA5.39, Sch.A.R.4.1614; generally, Com.ib.cit., Call.Fr.317, Opp.H.5.264. II vervain mallow, Malva moschata, Dsc.3.1476:—also ἀλκαῖον, τό, Hsch.
German (Pape)
[Seite 99] ἡ, der Schweif des Löwen (Schol. Nic. Th. 123 κυρίως τοῦ λέοντος οὐρὰ ἀλκαία καλεῖται, ὅτι δι' αὐτῆς ἑαυτὸν ἐγείρει εἰς τὴν ἀλκήν), Ael. H. A. 5, 39. 16, 10. Bei Ap. Rh. 4, 1613 u. Nic. Th. 123 steht jetzt ὁλκαίη. Allgemeiner soll es Callim. frg. 317 gebraucht haben. Eigtl. fem. von
Greek (Liddell-Scott)
ἀλκαία: ἡ, ἡ οὐρὰ τοῦ λέοντος, Αἰλ. περὶ Ζ. 5. 39., Ὀππ. Ἁ. 5. 264· πρβλ. ὁλκαία.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
queue d’un animal robuste.
Étymologie: ἀλκαῖος.
Greek Monolingual
ἀλκαία, η (AM)
ουρά ζώου και ειδικότερα του λιονταριού.
[ΕΤΥΜΟΛ. Θηλ. του επιθ. ἀλκαίος «δυνατός, ισχυρός» (< ἀλκή), που χρησιμοποιείται ως ουσιαστικό].