μεταβάτης: Difference between revisions
From LSJ
Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα → I know only one thing, that I know nothing | all I know is that I know nothing.
m (Text replacement - " s.v. " to " s.v. ") |
m (Text replacement - "<b class="b3">ᾰ], ου, ὁ</b>" to "ᾰ], ου, ὁ") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=metavatis | |Transliteration C=metavatis | ||
|Beta Code=metaba/ths | |Beta Code=metaba/ths | ||
|Definition=[ | |Definition=[ᾰ], ου, ὁ, = Lat. <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[desultor]], [[trick-rider]], Hsch. [[sub verbo|s.v.]] [[ζευγηλάτης]].</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:00, 2 February 2021
English (LSJ)
[ᾰ], ου, ὁ, = Lat. A desultor, trick-rider, Hsch. s.v. ζευγηλάτης.
German (Pape)
[Seite 144] ὁ, der Übergehende, der von Einem zum Andern geht, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
μεταβάτης: -ου, ὁ, τὸ Λατ. desultor, ὁ εἰς ἄλλο καὶ ἄλλο μεταπηδῶν, Ἡσύχ. ἐν λ. ζευγηλάτης. ― Ἐκκλ., ἐπὶ ἐπισκόπων μὴ κανονικῶς μετατιθεμένων εἰς ἐπισκοπὴν ἄλλην, Σύνοδ. Κωνστ. (536 μ.Χ.) 1180Ε.
Greek Monolingual
μεταβάτης, o (ΑM) μεταβαίνω
μσν.
1. αυτός που μετακινείται από το ένα μέρος στο άλλο
2. μτφ. αποστάτης
2. εκκλ. επίσκοπος που μετατίθεται αντικανονικά από μία επισκοπή σε άλλη
αρχ.
ιππέας που μπορεί να μεταπηδά από το ένα άλογο στο άλλο, άμφιππος.
