θαλαμήϊος: Difference between revisions
Τὸ γὰρ θανεῖν οὐκ αἰσχρόν, ἀλλ' αἰσχρῶς θανεῖν → Mors ipsa non est foeda, sed foede mori → Das Sterben bringt nicht Schmach, doch sterben in der Schmach
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[θαλαμήϊος]], -ΐη, -ον και -ος, -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει σε θάλαμο ή ο [[κατάλληλος]] για [[κατασκευή]] θαλάμου («θαλαμήϊα δοῡρα», <b>Ησίοδ.</b>)<br /><b>2.</b> ο [[γαμήλιος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θάλαμ</i>-<i>ος</i> <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[ήιος]] ([[πρβλ]]. | |mltxt=[[θαλαμήϊος]], -ΐη, -ον και -ος, -ον (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει σε θάλαμο ή ο [[κατάλληλος]] για [[κατασκευή]] θαλάμου («θαλαμήϊα δοῡρα», <b>Ησίοδ.</b>)<br /><b>2.</b> ο [[γαμήλιος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>θάλαμ</i>-<i>ος</i> <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -[[ήιος]] ([[πρβλ]]. [[ανθρωπήιος]], [[χαλκήιος]])]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''θᾰλᾰμήϊος:''' эп.-ион. (= *θαλαμεῖος)<br /><b class="num">1)</b> применяемый для изготовления [[θάλαμος]], т. е. строительный, строевой ([[δοῦρα]] Hes.);<br /><b class="num">2)</b> свадебный, брачный (θ. [[ὕμνος]] Luc.). | |elrutext='''θᾰλᾰμήϊος:''' эп.-ион. (= *θαλαμεῖος)<br /><b class="num">1)</b> применяемый для изготовления [[θάλαμος]], т. е. строительный, строевой ([[δοῦρα]] Hes.);<br /><b class="num">2)</b> свадебный, брачный (θ. [[ὕμνος]] Luc.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 07:30, 24 August 2021
English (LSJ)
η, ον (-ος, ον, A.R.4.1130), A of or belonging to a θάλαμος, fit for building one, δοῦρα Hes.Op.807. II bridal, εὐνή A.R.l.c.; ὕμνος Epigr. ap. Luc.Symp.41.
German (Pape)
[Seite 1181] eigtl. ion. u. ep. = θαλαμεῖος, welches Wort aber nicht vorkommt, zum Thalamus gehörig, θαλαμήϊα δοῦρα, Bauholz, Hes. O. 809; auch ὕμνος, poet. bei Luc. Symp. 41.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
du lit nuptial.
Étymologie: ion. c. *θαλάμειος de θάλαμος.
Greek Monolingual
θαλαμήϊος, -ΐη, -ον και -ος, -ον (Α)
1. αυτός που ανήκει σε θάλαμο ή ο κατάλληλος για κατασκευή θαλάμου («θαλαμήϊα δοῡρα», Ησίοδ.)
2. ο γαμήλιος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θάλαμ-ος + κατάλ. -ήιος (πρβλ. ανθρωπήιος, χαλκήιος)].
Russian (Dvoretsky)
θᾰλᾰμήϊος: эп.-ион. (= *θαλαμεῖος)
1) применяемый для изготовления θάλαμος, т. е. строительный, строевой (δοῦρα Hes.);
2) свадебный, брачный (θ. ὕμνος Luc.).
