καινοτόμος: Difference between revisions
τραχὺς ἐντεῦθεν μελάμπυγός τε τοῖς ἐχθροῖς ἅπασιν → he is a tough black-arse towards his enemies, he is a veritable Heracles towards his enemies
m (Text replacement - "πρᾱγμ" to "πρᾶγμ") |
mNo edit summary |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kainotomos | |Transliteration C=kainotomos | ||
|Beta Code=kainoto/mos | |Beta Code=kainoto/mos | ||
|Definition=ον, (τέμνω) | |Definition=ον, ([[τέμνω]]) [[innovating]], <b class="b3">ἔχουσι… οἱ τοῦ Σωκράτους λόγοι… τὸ κομψὸν καὶ τὸ κ</b>. are marked by cleverness and [[novelty]], <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1265a12</span>; of persons, <span class="bibl">Hermog.<span class="title">Inv.</span>3.5</span>: metaph., <b class="b3">καινοτόμον πρᾶγμα ὁ πόλεμος</b> ibid.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext= | |elnltext=καινοτόμος -ον [καινός, τέμνω] vernieuwd, origineel. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=καινο-[[τόμος]], ον [[τέμνω]]<br />innovating, Arist. | |mdlsjtxt=καινο-[[τόμος]], ον [[τέμνω]]<br />innovating, Arist. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 17:17, 25 July 2022
English (LSJ)
ον, (τέμνω) innovating, ἔχουσι… οἱ τοῦ Σωκράτους λόγοι… τὸ κομψὸν καὶ τὸ κ. are marked by cleverness and novelty, Arist.Pol.1265a12; of persons, Hermog.Inv.3.5: metaph., καινοτόμον πρᾶγμα ὁ πόλεμος ibid.
German (Pape)
[Seite 1295] Neuerungen machend, neuernd; ἔχουσι πάντες οἱ τοῦ Σωκράτους λόγοι καὶ τὸ κομψὸν καὶ τὸ καινοτόμον Arist. polit. 2, 6; – καινότομος, neu angefangen, neu, πρᾶγμα Hermog.
Greek (Liddell-Scott)
καινοτόμος: -ον, (τέμνω) νεωτερίζων, οἱ Σωκράτους λόγοι ἔχουσι τὸ κομψὸν καὶ τὸ καινοτόμον, τὸ κομψὸν καὶ νεωτεριστικόν, ἀσύνηθες, Ἀριστ. Πολιτικ. 2. 6, 6. ΙΙ. καινοτόμος, Παθ., εἰς ὃν εἰσάγονται καινοτομίαι, Ἑρμογέν. σ. 146.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui innove, novateur.
Étymologie: καινός, τέμνω.
Greek Monolingual
-ο (Α καινοτόμος, -ον)
1. αυτός που κάνει νέα, ασυνήθιστα πράγματα, που εισάγει καινοτομίες, ο ανανεωτής, ο νεωτεριστής («οἱ Σωκράτους λόγοι ἔχουσι τὸ κομψὸν καὶ τὸ καινοτόμον», Αριστοτ.)
2. αυτός που δημιουργεί νέα κατάσταση, ανατρέποντας την παλαιά, αυτός που μεταβάλλει μια κατάσταση («καινοτόμον πρᾶγμα ὁ πόλεμος», Ερμογ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < Υποχωρητικό παρ. < καινοτομῶ].
Greek Monotonic
καινοτόμος: -ον (τέμνω), νεωτεριστής, σε Αριστ.
Russian (Dvoretsky)
καινοτόμος: пролагающий новый путь: τὸ καινοτόμον ἔχειν Arst. отличаться новизной.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καινοτόμος -ον [καινός, τέμνω] vernieuwd, origineel.
