δικαιοδότης: Difference between revisions
τοῖς οἰκείοις συκοφαντίαν δέδωκεν → has given to his friends an opportunity for chicane, has offered to his friends the right of vindictive prosecution
Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dikaiodotis | |Transliteration C=dikaiodotis | ||
|Beta Code=dikaiodo/ths | |Beta Code=dikaiodo/ths | ||
|Definition=ου, ὁ, = Lat. | |Definition=ου, ὁ, = Lat. [[juridicus]], at Alexandria, <span class="bibl">Str.17.1.12</span>, <span class="bibl"><span class="title">POxy.</span>237vii39</span> (ii A. D.), etc.: generally, <b class="b3">δ. τοῦ ἔθνους</b> [[governor]] of the province, <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>18.1.1</span>; = Lat. [[legatus juridicus]], <b class="b3">δ. Σπανίας</b> Dessau<span class="title">Inscr.Lat.Sel.</span>8842. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 22:50, 23 August 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, = Lat. juridicus, at Alexandria, Str.17.1.12, POxy.237vii39 (ii A. D.), etc.: generally, δ. τοῦ ἔθνους governor of the province, J.AJ18.1.1; = Lat. legatus juridicus, δ. Σπανίας DessauInscr.Lat.Sel.8842.
German (Pape)
[Seite 626] ὁ, der Rechtertheilende, Richter, Strab. XVII, 797 u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δικαιοδότης: -ου, ὁ, δικαστής, Λατ. juridicus, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ, Στράβων 797· -ἐπίθ. -δοτικός, ή, όν, Βυζ.
Spanish (DGE)
-ου, ὁ 1 juez trad. de lat. iuridicus funcionario judicial de alto rango dependiente del prefecto de la provincia, en Egipto δ. Αἰγύπτου ISide 55.3 (I d.C.?), Corinth.8(3).136.6 (II d.C.), con sede en Alejandría Αἰγύπτου καὶ Ἀλεξανδρείας δ. Corinth.8(1).80.4 (II d.C.), cf. POxy.237.7.39, SB 12556.5 (ambos II d.C.), ὁ δ., ὁ τῶν πολλῶν κρίσεων κύριος Str.17.1.12, asumía ocasionalmente las funciones del prefecto ὁ κράτιστος δ. διέπων καὶ τὰ κατὰ τὴν ἡγεμονίαν el excelente iuridicus y sustituto del prefecto, PDiog.18.2 (III d.C.), cf. BGU 327.1 (II d.C.), tb. del διοικητής: ὁ γενόμενος δ. διαδεχόμενος τότε καὶ τὰ τῇ διοικήσει διαφέροντα PThmouis 1.68.4 (II d.C.), cf. PFlor.89.1 (III d.C.) en BL 1.147, en otras provincias δ. Σπα[νίας] διοικήσεως Ταρακωνησίας, δ. Ἀπουλίας Καλαβρίας Λυκαονίας IGR 4.1741.7 (Hierocesarea III d.C.), cf. IGBulg.4.884.4 (Filipópolis III d.C.), TAM 5.923.2 (Tiatira III d.C.).
2 juez, administrador de justicia tít. honoríf. aplicado a varios altos cargos de la admin. romana, esp. al gobernador en su calidad de tal o de legatus Augusti pro praetore ὑπὸ Καίσαρος δ. τοῦ ἔθνους ἀπεσταλμένος I.AI 18.1, cf. IG 5(1).485.12 (Esparta II d.C.), frec. en Licia δ. ἁγνός TAM 2.563.19 (Tlos I d.C.), 2.571.5 (Tlos II d.C.), cf. 2.508.26 (Pinara I a.C.), 2.131.8 (Lide I d.C.), aplicado a un procónsul SEG 14.648 (Caunos II d.C.), a un miembro del consilium del procónsul de Asia δικαιοδ[ό] την καὶ αὐτὸν Δολοβέ[λ] λου τοῦ αὐτοκράτορος σύνεδρον γενόμενον CRIA 6.5 (Tabas I a.C.), a un gobernador militar, equiv. de ἀργαπέτης: δ. τῆς μητ[ροκολω] νείας OGI 646.5 (Palmira III d.C.)
•tb. de Dios, Gr.Naz.Ep.64.5.
Greek Monolingual
ο (AM δικαιοδότης)
αυτός που απονέμει δικαιοσύνη, δικαστής
αρχ.
διοικητής επαρχίας με δικαστική εξουσία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δίκαιον + -δοτης < δίδωμι (πρβλ. αρτοδότης, εργοδότης)].
