εὔχιλος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1109.png Seite 1109]] futterreich, [[κάπη]] Lycophr. 95; γῆ Poll. 7, 184. Aber [[ἵππος]] = ein Pferd, das gut frißt, viel Futter braucht, Xen. de re equ. 1, 12; ζῷα Arist. gen. anim. 3, 24, im comparat. εὐχιλότερα. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1109.png Seite 1109]] futterreich, [[κάπη]] Lycophr. 95; γῆ Poll. 7, 184. Aber [[ἵππος]] = ein Pferd, das gut frißt, viel Futter braucht, Xen. de re equ. 1, 12; ζῷα Arist. gen. anim. 3, 24, im comparat. εὐχιλότερα. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> abondant en fourrage;<br /><b>2</b> bien nourri.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[χιλός]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὔχῑλος''': -ον, ἔχων ἄφθονον [[χόρτον]] πρὸς τροφὴν ζῴων, [[κάπη]] Λυκόφρ. 95. II. ἐπὶ ἵππου, [[καλῶς]] τρεφόμενος, Ξεν. Ἱππ. 1. 12, πρβλ. Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 3. 14, 21, πρβλ. εὔχειλος. | |lstext='''εὔχῑλος''': -ον, ἔχων ἄφθονον [[χόρτον]] πρὸς τροφὴν ζῴων, [[κάπη]] Λυκόφρ. 95. II. ἐπὶ ἵππου, [[καλῶς]] τρεφόμενος, Ξεν. Ἱππ. 1. 12, πρβλ. Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 3. 14, 21, πρβλ. εὔχειλος. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 18:10, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, A rich in fodder, κάπη Lyc.95. II of a horse, feeding well, X.Eq.1.12 (Comp.), cf. Arist.PA675b15 (Comp.).
German (Pape)
[Seite 1109] futterreich, κάπη Lycophr. 95; γῆ Poll. 7, 184. Aber ἵππος = ein Pferd, das gut frißt, viel Futter braucht, Xen. de re equ. 1, 12; ζῷα Arist. gen. anim. 3, 24, im comparat. εὐχιλότερα.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 abondant en fourrage;
2 bien nourri.
Étymologie: εὖ, χιλός.
Greek (Liddell-Scott)
εὔχῑλος: -ον, ἔχων ἄφθονον χόρτον πρὸς τροφὴν ζῴων, κάπη Λυκόφρ. 95. II. ἐπὶ ἵππου, καλῶς τρεφόμενος, Ξεν. Ἱππ. 1. 12, πρβλ. Ἀριστ. π. Ζ. Μορ. 3. 14, 21, πρβλ. εὔχειλος.
Greek Monolingual
εὔχιλος, -ον (Α)
1. αυτός που έχει πλούσια χλόη, άφθονο χορτάρι
2. (για ζώα και κυρίως άλογα) αυτός που τρέφεται καλά με χόρτα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + χιλός «φρέσκο χόρτο»].
Greek Monotonic
εὔχῑλος: -ον, λέγεται για άλογο, αυτό που τρέφεται καλά, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
εὔχῑλος: много съедающий (ἵππος Xen.; ζῷα Arst.).
