πολίαρχος: Difference between revisions
Ἔνιοι δὲ καὶ μισοῦσι τοὺς εὐεργέτας → Nonnulli oderunt adeo beneficos sibi → Es hassen manche sogar ihre Wohltäter
m (Text replacement - "<br \/> <b>1<\/b> (?)(?!.*<br \/><b>)(?!.* <b>)" to "") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0655.png Seite 655]] ὁ, Beherrscher einer Stadt; Pind. N. 7, 85; Eur. Rhes. 381; bes. als Staatsamt, der oberste Befehlshaber in einer Stadt, praefectus urbi, Sp., wie D. C. 40, 46. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0655.png Seite 655]] ὁ, Beherrscher einer Stadt; Pind. N. 7, 85; Eur. Rhes. 381; bes. als Staatsamt, der oberste Befehlshaber in einer Stadt, praefectus urbi, Sp., wie D. C. 40, 46. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br /><b>1</b> chef d'une cité;<br /><b>2</b> <i>à Rome</i> préfet de la Ville.<br />'''Étymologie:''' [[πόλις]], [[ἄρχω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''πολίαρχος''': ὁ, ἄρχων πόλεως, [[κυβερνήτης]], [[βασιλεύς]], π. πάτρᾳ Πινδ. Ν. 7. 125, Εὐρ. Ρησ. 281. ΙΙ. ὁ διοικητὴς πόλεως, Λατ. pruefectus urbi, Δίων Κ. 40. 46. | |lstext='''πολίαρχος''': ὁ, ἄρχων πόλεως, [[κυβερνήτης]], [[βασιλεύς]], π. πάτρᾳ Πινδ. Ν. 7. 125, Εὐρ. Ρησ. 281. ΙΙ. ὁ διοικητὴς πόλεως, Λατ. pruefectus urbi, Δίων Κ. 40. 46. | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
Revision as of 08:16, 2 October 2022
English (LSJ)
ὁ, A ruler of a city, prince, π. πάτρᾳ Pi.N.7.85, cf. E.Rh. 381 (anap.). II = Lat. praefectus urbi, D.C.40.46, al., Lyd.Mag. 1.49 (pl.): as adjective, π. ἐξουσία ib.2.19; Thess. ττολίαρχος IG9(2).1233 (Phalanna, iii B.C., pl.).
German (Pape)
[Seite 655] ὁ, Beherrscher einer Stadt; Pind. N. 7, 85; Eur. Rhes. 381; bes. als Staatsamt, der oberste Befehlshaber in einer Stadt, praefectus urbi, Sp., wie D. C. 40, 46.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 chef d'une cité;
2 à Rome préfet de la Ville.
Étymologie: πόλις, ἄρχω.
Greek (Liddell-Scott)
πολίαρχος: ὁ, ἄρχων πόλεως, κυβερνήτης, βασιλεύς, π. πάτρᾳ Πινδ. Ν. 7. 125, Εὐρ. Ρησ. 281. ΙΙ. ὁ διοικητὴς πόλεως, Λατ. pruefectus urbi, Δίων Κ. 40. 46.
English (Slater)
πολῐαρχος ruler of the city Αἰακόν ἐμᾷ μὲν πολίαρχον εὐωνύμῳ πάτρᾳ (N. 7.85)
Greek Monolingual
ὁ, ΜΑ, θεσσ. τ. πολίαρχος, Α
διοικητής πόλης
αρχ.
άρχοντας πόλης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πόλις + -αρχος].
Greek Monotonic
πολίαρχος: ὁ, κυβερνήτης πόλης, σε Πίνδ., Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
πολίαρχος: ὁ правитель города Pind., Eur.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολίαρχος -ου, ὁ [πόλις, ἄρχω] heerser van een stad.
