ἐπιλήψιμος: Difference between revisions
Νέµουσι δ' οἴκους καὶ τὰ ναυστολούµενα ἔσω δόµων σῴζουσιν, οὐδ' ἐρηµίᾳ γυναικὸς οἶκος εὐπινὴς οὐδ' ὄλβιος → They manage households, and save what is brought by sea within the home, and no house deprived of a woman can be tidy and prosperous
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''') ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0958.png Seite 958]] den man fassen, bes. tadeln Kann, Luc. rhet. praec. 22 Navig. 41 u. a. Sp. – In B. A. 255 wird erkl. ἐπιληπτόν, τὸν ἐπιλήψιμον τῷ τῆς σελήνης πάθει. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0958.png Seite 958]] den man fassen, bes. tadeln Kann, Luc. rhet. praec. 22 Navig. 41 u. a. Sp. – In B. A. 255 wird erkl. ἐπιληπτόν, τὸν ἐπιλήψιμον τῷ τῆς σελήνης πάθει. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />repréhensible.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπίληψις]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐπιλήψιμος''': -ον, ἀξιόμεμπτος, [[ἐπιλήψιμος]] ὡς καὶ νῦν, ἀντίθ. τῷ [[ἀνεπίληπτος]], Λουκ. Ρητ. Διδάσκ. 22, κτλ. | |lstext='''ἐπιλήψιμος''': -ον, ἀξιόμεμπτος, [[ἐπιλήψιμος]] ὡς καὶ νῦν, ἀντίθ. τῷ [[ἀνεπίληπτος]], Λουκ. Ρητ. Διδάσκ. 22, κτλ. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 15:22, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, A reprehensible, Luc.Rh.Pr.22, Philostr.VA4.42, Max.Tyr.24.6, Hermog. Inv.4.13. II. liable to seizure, Polem.Call.34.
German (Pape)
[Seite 958] den man fassen, bes. tadeln Kann, Luc. rhet. praec. 22 Navig. 41 u. a. Sp. – In B. A. 255 wird erkl. ἐπιληπτόν, τὸν ἐπιλήψιμον τῷ τῆς σελήνης πάθει.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
repréhensible.
Étymologie: ἐπίληψις.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιλήψιμος: -ον, ἀξιόμεμπτος, ἐπιλήψιμος ὡς καὶ νῦν, ἀντίθ. τῷ ἀνεπίληπτος, Λουκ. Ρητ. Διδάσκ. 22, κτλ.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM ἐπιλήψιμος, -ον) επίληψις
αυτός που δίνει αφορμή να κατηγορηθεί («επιλήψιμη διαγωγή»)
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το επιλήψιμο
επίμεπτη συμπεριφορά
αρχ.
αυτός που μπορεί να πιαστεί.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιλήψιμος: достойный порицания Luc.
