ὄνωνις: Difference between revisions
Εὐχῆς δικαίας οὐκ ἀνήκοος θεός → Numquam deus surdescit ad iustas preces → Der angemessnen Bitte öffnet Gott sein Ohr
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0351.png Seite 351]] ιδος, ἡ, = [[ὄνοσμα]], Diosc. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0351.png Seite 351]] ιδος, ἡ, = [[ὄνοσμα]], Diosc. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ὀνώνιδος (ἡ) :<br />sorte de plante légumineuse odorante.<br />'''Étymologie:''' DELG [[ὄνος]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ὄνωνις''': -ιδος, ἡ, = [[ὄνοσμα]], Διοσκ. 3, 437 (147) ἐκ τῶν νόθων, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 1, 3· τρηχεῖαν ὄνωνιν Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 44Ε· μεταφ., ἐς [τὴν] πόλιν ἄξεις τήνδε τὴν ὀνώνιδα, τὸ ὀχληρὸν τοῦτο φυτὸν ([[ἴσως]] μετὰ λογοπαιγνίου ἐπὶ τῆς λέξεως [[ὄνος]]), Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 537· - ἴδε [[ὄνοσμα]]. - Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολ. σ. 349. | |lstext='''ὄνωνις''': -ιδος, ἡ, = [[ὄνοσμα]], Διοσκ. 3, 437 (147) ἐκ τῶν νόθων, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 1, 3· τρηχεῖαν ὄνωνιν Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 44Ε· μεταφ., ἐς [τὴν] πόλιν ἄξεις τήνδε τὴν ὀνώνιδα, τὸ ὀχληρὸν τοῦτο φυτὸν ([[ἴσως]] μετὰ λογοπαιγνίου ἐπὶ τῆς λέξεως [[ὄνος]]), Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 537· - ἴδε [[ὄνοσμα]]. - Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολ. σ. 349. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 18:00, 2 October 2022
English (LSJ)
or ὀνωνίς, ιδος, ἡ, rest-harrow, Ononis antiquorum, Thphr. HP6.1.3, Dsc.3.131; τρηχεῖαν ὄνωνιν Call.Fr.anon.366 (ap.Plu.2.44e, al., v.l. ἄνωνιν): metaph., ἐς [τὴν] πόλιν ἄξεις τήνδε τὴν ὀνώνιδα this troublesome weed (perhaps with a play on ὄνος), Com.Adesp.438.
German (Pape)
[Seite 351] ιδος, ἡ, = ὄνοσμα, Diosc.
French (Bailly abrégé)
ὀνώνιδος (ἡ) :
sorte de plante légumineuse odorante.
Étymologie: DELG ὄνος.
Greek (Liddell-Scott)
ὄνωνις: -ιδος, ἡ, = ὄνοσμα, Διοσκ. 3, 437 (147) ἐκ τῶν νόθων, Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 6. 1, 3· τρηχεῖαν ὄνωνιν Ποιητὴς παρὰ Πλουτ. 2. 44Ε· μεταφ., ἐς [τὴν] πόλιν ἄξεις τήνδε τὴν ὀνώνιδα, τὸ ὀχληρὸν τοῦτο φυτὸν (ἴσως μετὰ λογοπαιγνίου ἐπὶ τῆς λέξεως ὄνος), Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 537· - ἴδε ὄνοσμα. - Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολ. σ. 349.
Greek Monolingual
η (Α ὀνωνίς, και ὄνωνις και ὄνωσις)
βοτ. γένος αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών που ανήκει, σύμφωνα με τη σημερινή ταξινόμηση, στην οικογένεια φαβίδες και έχει 70 περίπου είδη, από τα οποία 18 απαντούν αυτοφυή στην Ελλάδα και είναι γνωστά, τα κυριότερα, με τις κοινές ονομασίες παλαμίδι ή ανωνίδα ή πλαταμωνίδα ή έλινας, βάλσαμο ή βαλσαμόχορτο και προκόχορτο
αρχ.
ενοχλητικό φυτό, πιθ. με λογοπαίγνιο στη λ. όνος («ἐς πόλιν ἄξεις τήνδε τὴν ὀνώνιδα», Αριστοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται με τη λ. ὄνος, αλλά είναι δυσερμήνευτος ο σχηματισμός του].
Russian (Dvoretsky)
ὄνωνις: ιδος ἡ (acc. ὄνωνιν) бот. ононида, воловья трава (Ononis arvensis) Plut.
Frisk Etymological English
Grammatical information: f.
Meaning: plantname rest-harrow, Ononis antiquorum (Thphr.); cf. Strömberg 61, 155; s.v.).
Other forms: (-ίς)
Derivatives: ὀνωνῖτις f. id. (Ps.-Dsc.; Redard 75).
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Furnée 340f. compares ἀνωνίς (Dsc.). So a Pre-Greek word.
Frisk Etymology German
ὄνωνις: {ónōnis}
Forms: (-ίς)
Grammar: f.
See also: s. ὄνος.
Page 2,399