ὑποκλαίω

English (LSJ)

Att. ὑποκλάω [ᾱ], shed secrettears, A.Ag.69 (anap., Casaubon ὑποκαίων).

German (Pape)

[Seite 1220] (s. κλαίω), dazu, dabei od. nur ein wenig weinen, οὔθ' ὑποκλαίων οὔτε δακρύων ὀργὰς παραθέλξει Aesch. Ag. 69.

French (Bailly abrégé)

1 pleurer en secret;
2 pleurer à la suite de : οἰμωγάς SOPH répéter des gémissements en parl. de l'écho.
Étymologie: ὑπό, κλαίω.

Greek (Liddell-Scott)

ὑποκλαίω: Ἀττ. -κλάω, κλαίω ἠρέμα ἢ ὀλίγον, Αἰσχύν. Ἀγ. 69 (Casaub. ὑποκαίων), Γρηγ. Ναζ. τ. 1, σ. 908C.

Greek Monolingual

και αττ. τ. ὑποκλάω Α
1. κλαίω κρυφά
2. κλαίω μαζί με άλλον («ὑποκλαίειν τῷ Θεῷ περὶ τῆς ἁμαρτίας», Γρηγ
Ναζ.).

Greek Monotonic

ὑποκλαίω: Αττ. -κλάω, χύνω μυστικά δάκρυα, σε Αισχύλ.

Russian (Dvoretsky)

ὑποκλαίω:
1) тихо плакать (Soph. - v.l. ὑπ᾽ ὀχέομαι);
2) плакать в ответ (Aesch. - v.l. ὑποκαίω).

Middle Liddell

attic -κλάω
to shed secret tears, Aesch.