κροκάλη: Difference between revisions
δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → when the oak falls, everyone cuts wood | when an oak has fallen, every man gathers wood | on the fall of an oak, every man gathers wood | when an oak has fallen, every man becomes a woodcutter | one takes advantage of somebody who has lost his strength | one takes advantage of somebody who has lost his power | when the tree is fallen, every man goes to it with his hatchet
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ης (ἡ) :<br />bord de la mer, grève.<br />'''Étymologie:''' DELG <i>skr.</i> sárkara « galet, gravier ». | |btext=ης (ἡ) :<br />bord de la mer, grève.<br />'''Étymologie:''' DELG <i>skr.</i> sárkara « galet, gravier ». | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κροκάλη -ης, ἡ kiezelsteen; plur. strand. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κροκάλη:''' (ᾰ) ἡ<b class="num">1)</b> [[голыш]], [[галька]]: [[αἰών]] μ᾽ ἔτριψεν κροκάλαις [[ἴσον]] Anth. время обточило меня словно (море) гальку;<br /><b class="num">2)</b> тж. pl. морской берег, взморье (Σικελική Anth.): παρὰ κροκάλαις Eur. на берегу моря. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''κροκάλη:''' [ᾰ], ἡ, [[βότσαλο]], ταβανοσανίδα, σε Ανθ. (άγν. προέλ.). | |lsmtext='''κροκάλη:''' [ᾰ], ἡ, [[βότσαλο]], ταβανοσανίδα, σε Ανθ. (άγν. προέλ.). | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κροκάλη''': ᾰ, ἡ, = [[κρόκη]] ΙΙ, Ἀνθ. Π. 7. 479· πληθ., «τὰς κρόκας, ὅ ἐστι τὰς αἰγιαλίτιδας ἄμμους αἳ λέγονται καὶ κροκάλαι» (Εὐστ. 855, 51)· παρὰ κροκάλοις δρόμον ἔχοντα Ψευδο-Εὐρ. Ι. Α. 211, Εὐφορ. Ἐπ. 1, Ἀνθ. Π. 6. 186, κτλ.· κροκάλην... ἠϊόνα [[αὐτόθι]] 7. 294, ἡμαρτημένη γραφ. ἀντὶ τοῦ ἠιόνος. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «κροκάλαι· ψῆφοι. ἀκταί. [[ἄμμος]]». | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=κροκᾰ́λη, ἡ,<br />a [[pebble]], [[shingle]], Anth. | |mdlsjtxt=κροκᾰ́λη, ἡ,<br />a [[pebble]], [[shingle]], Anth. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:50, 2 October 2022
English (LSJ)
[ᾰ], ἡ, = κρόκη 11, AP7.479 (Theodorid.): pl., sea-shore, beach, E.IA210 (lyr.), AP7.651 (Euph.), 6.186 (Diocl.); κροκάλην… ἠϊόνα ib.7.294 (perhaps f.l. for ἠϊόνος) (Tull. Laur.): in late Prose, Agath.2.2.
German (Pape)
[Seite 1511] ἡ, abgerundeter, abgespülter Kiesel am Meeresufer, u. das Ufer selbst; παρὰ κροκάλαις Eur. I. A. 211; öfter in der Anth., wie Phani. 5 (VI, 299); παρ' ἠϊόνων κροκάλαισιν Iul. Diocl. 2 (VI, 186); Σικελική Agath. 57 (X, 14).
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
bord de la mer, grève.
Étymologie: DELG skr. sárkara « galet, gravier ».
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κροκάλη -ης, ἡ kiezelsteen; plur. strand.
Russian (Dvoretsky)
κροκάλη: (ᾰ) ἡ1) голыш, галька: αἰών μ᾽ ἔτριψεν κροκάλαις ἴσον Anth. время обточило меня словно (море) гальку;
2) тж. pl. морской берег, взморье (Σικελική Anth.): παρὰ κροκάλαις Eur. на берегу моря.
Greek Monolingual
η (Α κροκάλη)
βότσαλο.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. κρόκη (ΙΙ)].
Greek Monotonic
κροκάλη: [ᾰ], ἡ, βότσαλο, ταβανοσανίδα, σε Ανθ. (άγν. προέλ.).
Greek (Liddell-Scott)
κροκάλη: ᾰ, ἡ, = κρόκη ΙΙ, Ἀνθ. Π. 7. 479· πληθ., «τὰς κρόκας, ὅ ἐστι τὰς αἰγιαλίτιδας ἄμμους αἳ λέγονται καὶ κροκάλαι» (Εὐστ. 855, 51)· παρὰ κροκάλοις δρόμον ἔχοντα Ψευδο-Εὐρ. Ι. Α. 211, Εὐφορ. Ἐπ. 1, Ἀνθ. Π. 6. 186, κτλ.· κροκάλην... ἠϊόνα αὐτόθι 7. 294, ἡμαρτημένη γραφ. ἀντὶ τοῦ ἠιόνος. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «κροκάλαι· ψῆφοι. ἀκταί. ἄμμος».
