παλινστομέω: Difference between revisions
From LSJ
ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας → anyone who has died has been set free from sin, the person who has died has been freed from sin, someone who has died has been freed from sin (Romans 6:7)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
Line 16: | Line 16: | ||
|btext=-ῶ :<br />parler de nouveau.<br />'''Étymologie:''' [[πάλιν]], [[στόμα]]. | |btext=-ῶ :<br />parler de nouveau.<br />'''Étymologie:''' [[πάλιν]], [[στόμα]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=παλινστομέω [πάλιν, στόμα] onheilspellende woorden spreken. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''πᾰλινστομέω:''' [[опять говорить или говорить наперекор]], [[сулить недоброе]] Aesch. | |||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''πᾰλινστομέω:''' [[ξεστομίζω]] [[κακά]] προμαντεύματα, [[ανακοινώνω]] άσχημους οιωνούς, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''πᾰλινστομέω:''' [[ξεστομίζω]] [[κακά]] προμαντεύματα, [[ανακοινώνω]] άσχημους οιωνούς, σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''πᾰλινστομέω''': [[δυσφημέω]], [[λέγω]] λόγους δυσοιώνους, Αἰσχύλ. Θήβ. 258. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=πᾰλιν-στομέω,<br />to [[speak]] words of ill [[omen]], Aesch. | |mdlsjtxt=πᾰλιν-στομέω,<br />to [[speak]] words of ill [[omen]], Aesch. | ||
}} | }} |
Revision as of 21:00, 2 October 2022
English (LSJ)
= δυσφημέω, speak words of ill omen, A.Th.258.
German (Pape)
[Seite 450] wieder reden, wie παλιλλογέω, Aesch. Spt. 240.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
parler de nouveau.
Étymologie: πάλιν, στόμα.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παλινστομέω [πάλιν, στόμα] onheilspellende woorden spreken.
Russian (Dvoretsky)
πᾰλινστομέω: опять говорить или говорить наперекор, сулить недоброе Aesch.
Greek Monotonic
πᾰλινστομέω: ξεστομίζω κακά προμαντεύματα, ανακοινώνω άσχημους οιωνούς, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
πᾰλινστομέω: δυσφημέω, λέγω λόγους δυσοιώνους, Αἰσχύλ. Θήβ. 258.