κρόμυον: Difference between revisions
καὶ παρὰ δύναμιν τολμηταὶ καὶ παρὰ γνώμην κινδυνευταὶ καὶ ἐν τοῖς δεινοῖς εὐέλπιδες → they are bold beyond their strength, venturesome beyond their better judgment, and sanguine in the face of dangers
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
|btext=<i>poét. c.</i> [[κρόμμυον]]. | |btext=<i>poét. c.</i> [[κρόμμυον]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=κρόμυον, τό ep. Ion. voor κρόμμυον. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''κρόμυον:''' τό эп. = [[κρόμμυον]]. | |||
}} | }} | ||
{{Autenrieth | {{Autenrieth | ||
| Line 22: | Line 25: | ||
|lsmtext='''κρόμυον:''' τό, [[κρεμμύδι]], σε Όμηρ.· μεταγεν. [[κρόμμυον]], σε Ηρόδ., Αριστοφ. | |lsmtext='''κρόμυον:''' τό, [[κρεμμύδι]], σε Όμηρ.· μεταγεν. [[κρόμμυον]], σε Ηρόδ., Αριστοφ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''κρόμυον''': τό, «κρομμύδι», κρομύοιο λόπον Ὀδ. Τ. 233· ἐσθιόμενον ὡς [[προσφάγιον]], [[κρόμυον]] ποτῷ [[ὄψον]] Ἰλ. Λ. 630· ― [[μετέπειτα]] ἀείποτε [[κρόμμυον]], διὰ δύο μ, Ἡρόδ. 2. 125., 4. 17, καὶ συχν. παρ’ Ἀριστοφ. (ἂν καὶ οἱ Ἀντιγραφ. [[συχνάκις]] γράφουσι [[κρόμυον]] δι’ ἑνὸς μ)· [[κελεύω]] κρόμμυα ἐσθίειν, = κλαίειν [[κελεύω]], Βίας παρὰ Διογ. Λ. 1. 83. ΙΙ. τὰ κρόμμυα, ἡ τῶν κρομμύων [[ἀγορά]], Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 5. ― Πρβλ. [[σκόροδον]]. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[κρόμυον]], ου, τό,<br />an [[onion]], Hom.:—[[later]] [[κρόμμυον]], Hdt., Ar. | |mdlsjtxt=[[κρόμυον]], ου, τό,<br />an [[onion]], Hom.:—[[later]] [[κρόμμυον]], Hdt., Ar. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:10, 2 October 2022
English (LSJ)
v. κρόμμυον.
French (Bailly abrégé)
poét. c. κρόμμυον.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κρόμυον, τό ep. Ion. voor κρόμμυον.
Russian (Dvoretsky)
κρόμυον: τό эп. = κρόμμυον.
English (Autenrieth)
Greek Monotonic
κρόμυον: τό, κρεμμύδι, σε Όμηρ.· μεταγεν. κρόμμυον, σε Ηρόδ., Αριστοφ.
Greek (Liddell-Scott)
κρόμυον: τό, «κρομμύδι», κρομύοιο λόπον Ὀδ. Τ. 233· ἐσθιόμενον ὡς προσφάγιον, κρόμυον ποτῷ ὄψον Ἰλ. Λ. 630· ― μετέπειτα ἀείποτε κρόμμυον, διὰ δύο μ, Ἡρόδ. 2. 125., 4. 17, καὶ συχν. παρ’ Ἀριστοφ. (ἂν καὶ οἱ Ἀντιγραφ. συχνάκις γράφουσι κρόμυον δι’ ἑνὸς μ)· κελεύω κρόμμυα ἐσθίειν, = κλαίειν κελεύω, Βίας παρὰ Διογ. Λ. 1. 83. ΙΙ. τὰ κρόμμυα, ἡ τῶν κρομμύων ἀγορά, Εὔπολ. ἐν Ἀδήλ. 5. ― Πρβλ. σκόροδον.
