βρωτικός: Difference between revisions
Κενῆς δὲ δόξης οὐδὲν ἀθλιώτερον → Nihil est inani gloria infelicius → Als leerer Ruhm jedoch ist nichts unseliger
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$4$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br /><b>1</b> vorace;<br /><b>2</b> corrosif.<br />'''Étymologie:''' [[βιβρώσκω]]. | |btext=ή, όν :<br /><b>1</b> vorace;<br /><b>2</b> corrosif.<br />'''Étymologie:''' [[βιβρώσκω]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=[[βρωτικός]] -ή -όν [[βρωτός]] etend, geneesk., van pijn knagend. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''βρωτικός:''' [[прожорливый]] Arph., Arst., Plut. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 30: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[βρωτικός]], -ή, -όν (Α) [[βρωτός]]<br /><b>1.</b> [[εκείνος]] που έχει την [[τάση]] να τρώει [[συχνά]], [[αδηφάγος]]<br /><b>2.</b> [[ορεκτικός]]. | |mltxt=[[βρωτικός]], -ή, -όν (Α) [[βρωτός]]<br /><b>1.</b> [[εκείνος]] που έχει την [[τάση]] να τρώει [[συχνά]], [[αδηφάγος]]<br /><b>2.</b> [[ορεκτικός]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:10, 3 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, A inclined to eat, voracious, Arist.GA745a29, PA682a17 (Comp.), Fr.231 (Sup.), Plu.2.352f (Comp.). Adv. -κῶς, ἔχειν EM 485.17, Eust.966.4, etc. II promoting this inclination, δυνάμεις dub. l. in Chrysipp.Stoic.3.199 (ἐρωτικαί Coraes). III gnawing, ἄλγημα Hp.Epid.7.52.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1que consume, devorador, ἄλγημα Hp.Epid.7.52.
2 voraz (ζῷα) Arist.PA 682a17, cf. GA 745a29, Fr.231, Plu.2.635a, 352f.
II adv. -ῶς con hambre β. ἔχω estoy hambriento Eust.966.4.
German (Pape)
[Seite 467] zum Essen gehörig; δυνάμεις, Eßlust erregende Arzneimittel, Chrysipp. bei Ath. VIII, 335 d, – βρωτικώτερον Poll. 6, 39.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
1 vorace;
2 corrosif.
Étymologie: βιβρώσκω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
βρωτικός -ή -όν βρωτός etend, geneesk., van pijn knagend.
Russian (Dvoretsky)
βρωτικός: прожорливый Arph., Arst., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
βρωτικός: -ή, -όν, ὁ ἔχων τάσιν πρὸς βρῶσιν, ἀδηφάγος, Ἀριστ. Προβλ. 23. 39, π. Ζ. Γ. 4. 5, κτλ. ΙΙ. ὁ προάγων τὴν τάσιν ταύτην, ὀρεκτικός, δυνάμεις Χρύσιππ. παρ’ Ἀθην. 335Ι).
Greek Monolingual
βρωτικός, -ή, -όν (Α) βρωτός
1. εκείνος που έχει την τάση να τρώει συχνά, αδηφάγος
2. ορεκτικός.
