χαλκεοκάρδιος: Difference between revisions
δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται → when the oak falls, everyone cuts wood | when an oak has fallen, every man gathers wood | on the fall of an oak, every man gathers wood | when an oak has fallen, every man becomes a woodcutter | one takes advantage of somebody who has lost his strength | one takes advantage of somebody who has lost his power | when the tree is fallen, every man goes to it with his hatchet
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />au cœur d'airain.<br />'''Étymologie:''' [[χαλκός]], [[καρδία]]. | |btext=ος, ον :<br />au cœur d'airain.<br />'''Étymologie:''' [[χαλκός]], [[καρδία]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''χαλκεοκάρδιος:''' с медным сердцем, т. е. неустрашимый (Ἀμφιτρύωνος [[υἱός]] = [[Ἡρακλῆς]] Theocr.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''χαλκεοκάρδιος:''' -ον, αυτός που έχει [[καρδιά]] από χαλκό, σε Θεόκρ. | |lsmtext='''χαλκεοκάρδιος:''' -ον, αυτός που έχει [[καρδιά]] από χαλκό, σε Θεόκρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=χαλκεο-κάρδιος, ον,<br />with [[heart]] of [[brass]], Theocr. | |mdlsjtxt=χαλκεο-κάρδιος, ον,<br />with [[heart]] of [[brass]], Theocr. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 16:50, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, with heart of brass, Theoc.13.5.
German (Pape)
[Seite 1329] mit ehernem, unerschrockenem Herzen, der Etwas aushalten, ertragen kann, Theocr. 13, 5.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au cœur d'airain.
Étymologie: χαλκός, καρδία.
Russian (Dvoretsky)
χαλκεοκάρδιος: с медным сердцем, т. е. неустрашимый (Ἀμφιτρύωνος υἱός = Ἡρακλῆς Theocr.).
Greek (Liddell-Scott)
χαλκεοκάρδιος: -ον, ὁ ἔχων χαλκίνην καρδίαν, cui rebur et aes triplex circa pectus, Θεόκρ. 13. 5.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που έχει ατρόμητη καρδιά («Ἀμφιτρύωνος ὁ χαλκεοκάρδιος υἱός», Θεόκρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χαλκεο- (βλ. λ. χαλκο-) + -κάρδιος (< καρδία), πρβλ. θρασυ-κάρδιος, μελανο-κάρδιος].
Greek Monotonic
χαλκεοκάρδιος: -ον, αυτός που έχει καρδιά από χαλκό, σε Θεόκρ.
