ἐπαρωγός: Difference between revisions
ἐν γενείου ξυλλογῇ τριχώματος → in the first harvest of a beard, in early manhood
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ός, όν :<br />qui vient au secours de, qui protège.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπαρήγω]]. | |btext=ός, όν :<br />qui vient au secours de, qui protège.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπαρήγω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐπαρωγός:''' <b class="num">II</b> ὁ [[помощник]], [[защитник]] Hom., Luc.<br /><b class="num">[[ἐπαρωγός|ἐπᾰρωγός]]:</b> [[оказывающий помощь]], [[защищающий]] ([[δαίμων]] Eur.; [[ὅπλον]] Anth.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐπᾰρωγός:''' ὁ, [[βοηθός]], [[αρωγός]], σε Ομήρ. Οδ., Ευρ. | |lsmtext='''ἐπᾰρωγός:''' ὁ, [[βοηθός]], [[αρωγός]], σε Ομήρ. Οδ., Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ἐπ-ᾰρωγός, ὁ,<br />a [[helper]], [[aider]], Od., Eur. | |mdlsjtxt=ἐπ-ᾰρωγός, ὁ,<br />a [[helper]], [[aider]], Od., Eur. | ||
}} | }} |
Revision as of 19:45, 3 October 2022
English (LSJ)
ὁ, helper, aider, Od.11.498, E.Hec.164 (lyr.), etc.: also fem., A.R.4.196: neut., τὸ ζωᾶς ἐπαρωγόν AP6.219.21 (Antip., v.l. τὸν).
German (Pape)
[Seite 906] ὁ, Helfer, Beistand, Od. 11, 498; Eur. Hec. 165 u. sp. D., wie bei Luc. Alex. 40; ἀέθλων Ap. Rh. 1, 32; – neutr. τὸ ζωᾶς ἐπαρωγόν Antip. 27 (VI, 219).
French (Bailly abrégé)
ός, όν :
qui vient au secours de, qui protège.
Étymologie: ἐπαρήγω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπαρωγός: II ὁ помощник, защитник Hom., Luc.
ἐπᾰρωγός: оказывающий помощь, защищающий (δαίμων Eur.; ὅπλον Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπᾰρωγός: ὁ, βοηθός, ἐπίκουρος, Ὀδ. Λ. 498, Εὐρ. Ἑκ. 165, κτλ.: ὡσαύτως θηλ., Ἀπολλ. Ρόδ. Δ. 196: οὐδ., τὸ ζωᾶς ἐπαρωγὸν Ἀνθ. Π. 6. 219, 21.
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
ἐπαρωγός, -όν (Α)
βοηθός, επίκουρος («οὐ γὰρ ἐγὼν ἐπαρωγὸς ὑπ' αὐγάς ήελίοιο», Ομ. Οδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + αρωγός «βοηθός»].
Greek Monotonic
ἐπᾰρωγός: ὁ, βοηθός, αρωγός, σε Ομήρ. Οδ., Ευρ.