ὠτώεις: Difference between revisions

From LSJ

οὔτοι συνέχθειν, ἀλλὰ συμφιλεῖν ἔφυν → I was not born to hate, but to love | Tis not my nature to join in hating, but in loving (Sophocles, Antigone 523)

Source
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 12: Line 12:
{{bailly
{{bailly
|btext=ώεσσα, ῶεν;<br />garni d’anses.<br />'''Étymologie:''' [[οὖς]].
|btext=ώεσσα, ῶεν;<br />garni d’anses.<br />'''Étymologie:''' [[οὖς]].
}}
{{elru
|elrutext='''ὠτώεις:''' ώεσσα, ῶεν [[οὖς]] снабженный ушками или ручками ([[τρίπους]] Hom., Hes.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 24: Line 27:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ὠτώεις:''' -εσσα, -εν ([[οὖς]], [[ὠτός]]), ποιητ. επίθ., αυτός που έχει αυτιά ή λαβές, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ.
|lsmtext='''ὠτώεις:''' -εσσα, -εν ([[οὖς]], [[ὠτός]]), ποιητ. επίθ., αυτός που έχει αυτιά ή λαβές, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ.
}}
{{elru
|elrutext='''ὠτώεις:''' ώεσσα, ῶεν [[οὖς]] снабженный ушками или ручками ([[τρίπους]] Hom., Hes.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ὠτώεις]], εσσα, εν [οὖς, [[ὠτός]]<br />poet. adj. with ears or handles, Il., Hes.
|mdlsjtxt=[[ὠτώεις]], εσσα, εν [οὖς, [[ὠτός]]<br />poet. adj. with ears or handles, Il., Hes.
}}
}}

Revision as of 22:25, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὠτώεις Medium diacritics: ὠτώεις Low diacritics: ωτώεις Capitals: ΩΤΩΕΙΣ
Transliteration A: ōtṓeis Transliteration B: ōtōeis Transliteration C: otoeis Beta Code: w)tw/eis

English (LSJ)

εσσα, εν, poet. Adj. with ears or handles, τρίπους Il.23.264,513, Hes.Op.657. (The older form οὐατόεις [[[quod vide|q.v.]]] may originally have stood here, but has left no trace in codd.)

French (Bailly abrégé)

ώεσσα, ῶεν;
garni d’anses.
Étymologie: οὖς.

Russian (Dvoretsky)

ὠτώεις: ώεσσα, ῶεν οὖς снабженный ушками или ручками (τρίπους Hom., Hes.).

Greek (Liddell-Scott)

ὠτώεις: εσσα, εν, ποιητ. ἐπίθ., ὁ ἔχων ὦτα ἢ λαβάς, τρίπους Ἰλ. Ψ. 264, 513, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 655.

English (Autenrieth)

εσσα, εν (οὖς): with ears or handles, Il. 23.264 and 513.

Greek Monolingual

-εσσα, -εν, Α
(ποιητ. τ.) αυτός που έχει λαβές, χερούλια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οὖς, ὠτός «αφτί», επικ. τ. του οὐατόεις].

Greek Monotonic

ὠτώεις: -εσσα, -εν (οὖς, ὠτός), ποιητ. επίθ., αυτός που έχει αυτιά ή λαβές, σε Ομήρ. Ιλ., Ησίοδ.

Middle Liddell

ὠτώεις, εσσα, εν [οὖς, ὠτός
poet. adj. with ears or handles, Il., Hes.