πολυφωνία: Difference between revisions
Γελᾷ δ' ὁ μῶρος, κἄν τι μὴ γελοῖον ᾖ → Mens stulta ridet, quando ridendum est nihil → Es lacht der Tor, auch wenn es nichts zu lachen gibt
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''πολυφωνία:''' ἡ<br /><b class="num">1 | |elrutext='''πολυφωνία:''' ἡ<br /><b class="num">1</b> [[многозвучность]], [[многоголосность]] (ὀρνέων Diod.; [[πολυχορδία]] καὶ π. Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[болтливость]], [[щебетание]] (λαλιὰ καὶ π. Plut.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 15:31, 25 November 2022
English (LSJ)
ἡ, variety of tones, αὐλῶν Plu.2.1141c, cf. 674f; ὀρνέων D.S.2.56; variety of speech, J.AJ1.4.3.
German (Pape)
[Seite 676] ἡ, Vieltönigkeit, Plut. Symp. 5, 2 M.
French (Bailly abrégé)
ας (ἡ) :
1 grand nombre de voix ou de sons;
2 parole abondante, loquacité.
Étymologie: πολύφωνος.
Russian (Dvoretsky)
πολυφωνία: ἡ
1 многозвучность, многоголосность (ὀρνέων Diod.; πολυχορδία καὶ π. Plut.);
2 болтливость, щебетание (λαλιὰ καὶ π. Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
πολυφωνία: ἡ, ποικιλία φωνῶν ἢ φθόγγων, αὐλῶν Πλούτ. 2. 1141C· ὀρνέων Διόδ. 2. 56· ποικιλία φωνῆς, Ἰωσήπ. Ἰουδ. Ἀρχ. 1. 4, 3. 2) στωμυλία, πολυλογία, Πλούτ. 2. 674Ε.
Greek Monolingual
η, ΝΜΑ πολύφωνος
συνήχηση, ποικιλία φωνών ή φθόγγων
νεοελλ.
1. μουσ. α) μουσική σύνθεση στην οποία συνηχούν αρμονικά πολλές φωνές ή όργανα αλλά σε ανεξάρτητες μελωδίες
β) μουσική σύνθεση στην οποία η αρμονία προέρχεται από πολλά μουσικά μέρη που παίζονται ταυτόχρονα και δημιουργείται με αντιστικτική επεξεργασία ενός μουσικού κομματιού
2. μτφ. ύπαρξη πολλών απόψεων για το ίδιο θέμα
μσν.
το να φωνάζει κανείς πολύ
μσν.-αρχ.
πολυλογία
αρχ.
ποικιλία της φωνής, της γλώσσας, πολυγλωσσία.
