κολαπτήρ: Difference between revisions
From LSJ
Γυναικὶ δ' ἄρχειν οὐ δίδωσιν ἡ φύσις → Natura quippe feminae imperium negat → Der Frau jedoch versagt zu herrschen die Natur
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl.*}}\n)({{elru.*}}\n)" to "$3$4$1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=κολαπτήρ -ῆρος, ὁ [κολάπτω] beitel. | |elnltext=κολαπτήρ -ῆρος, ὁ [κολάπτω] [[beitel]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru |
Revision as of 13:48, 29 November 2022
English (LSJ)
ῆρος, ὁ, chisel, IG11(2).199A86 (Delos, iii B.C.), 7.3073.132 (Lebad.), Plu.2.350d, Luc.Somn.13.
German (Pape)
[Seite 1472] ῆρος, ὁ, Meißel zum Eingraben in Stein; Luc. Somn. 13; Ath. XI, 488 c u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ῆρος (ὁ) :
ciseau pour entailler la pierre.
Étymologie: κολάπτω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κολαπτήρ -ῆρος, ὁ [κολάπτω] beitel.
Russian (Dvoretsky)
κολαπτήρ: ῆρος ὁ резец, долото Luc., Plut.
Greek (Liddell-Scott)
κολαπτήρ: ῆρος, ὁ, γλυφίς, γλύφανον, Λουκ. Ἐνύπν. 13, Πλούτ. 2. 350D.
Greek Monotonic
κολαπτήρ: -ῆρος, ὁ, σμίλη, καλέμι, κοπίδι, σε Λουκ.