μοιχίδιος: Difference between revisions
Τοὺς τῆς φύσεως οὐκ ἔστι λανθάνειν (μανθάνειν) νόμους → Legibus naturae non potest evadier → Naturgesetze keiner insgeheim verletzt
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+);<br" to "$1 $2;<br") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=α, ον :<br /><b>1</b> d'adultère;<br /><b>2</b> né d'un adultère.<br />'''Étymologie:''' [[μοιχός]]. | |btext=α, ον :<br /><b>1</b> [[d'adultère]];<br /><b>2</b> né d'un adultère.<br />'''Étymologie:''' [[μοιχός]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 10:20, 30 November 2022
English (LSJ)
[ῐ], α, ον, = μοιχικός (adulterous, of adultery), Ael.NA12.16. II begotten in adultery, Hecat.369 J., Hdt. 1.137, Hyp.Fr.42, Ph.1.598, Luc.DDeor.22.1.
German (Pape)
[Seite 198] ehebrecherisch, Ael. N. A. 12, 16; aus einem Ehebruch entsprungen, Her. 1, 137 u. Sp., wie Luc. D. D. 22, 1; Hecat. u. Hyperid. bei Suid., der es erkl. ἐκ μοιχοῦ γεγεννημένος.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
1 d'adultère;
2 né d'un adultère.
Étymologie: μοιχός.
Russian (Dvoretsky)
μοιχίδιος: рожденный от прелюбодеяния, т. е. внебрачный Her., Luc.
Greek (Liddell-Scott)
μοιχίδιος: [ῐ], -α, -ον, = μπίχιος, Αἰλ. π. Ζ. 12. 16. ΙΙ. ὁ ἐν μοιχείᾳ γεννηθείς, Ἑκαταῖ. 370, Ἡρόδ. 1. 137, Ὑπερείδ. παρὰ Σουΐδ. εἰς Λουκ. Θεῶν Διάλ. 22. 1.
Greek Monolingual
μοιχίδιος, -ία, -ον (Α)
μοιχικός, γεννημένος από μοιχεία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μοιχός + -ίδιος (πρβλ. κουρ-ίδιος)].
Greek Monotonic
μοιχίδιος: [ῐ], -α, -ον, αυτός που γεννήθηκε μέσα στη μοιχεία, σε Λουκ.
