ὑψιπετής: Difference between revisions
Μὴ φεῦγ' ἑταῖρον ἐν κακοῖσι κείμενον → Ne fuge sodalem, cum calamitas ingruit → Lass einen Freund in Schwierigkeiten nicht im Stich
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(\(=)(\w+)(\))" to "$1$2$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=u(yipeth/s | |Beta Code=u(yipeth/s | ||
|Definition=ές, (πίπτω) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[fallen from heaven]], Παλλάδιον <span class="bibl">Eust.1520.62</span>, cf. Suid. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[lofty]], ἀμπτάμενος οὐράνιον ὑ. ἐς μέλαθρον <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>1101</span> (lyr.). </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> v. foreg. fin.</span> | |Definition=ές, (πίπτω) <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[fallen from heaven]], Παλλάδιον <span class="bibl">Eust.1520.62</span>, cf. Suid. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[lofty]], ἀμπτάμενος οὐράνιον ὑ. ἐς μέλαθρον <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>1101</span> (lyr.). </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> v. foreg. fin.</span> | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ές, <i>aus der [[Höhe]] od. vom [[Himmel]] [[gefallen]]</i>. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{mantoulidis | {{mantoulidis | ||
|mantxt=(=[[οὐρανοκατέβατος]]). Ἀπό τό ὕψι + [[πίπτω]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα. | |mantxt=(=[[οὐρανοκατέβατος]]). Ἀπό τό ὕψι + [[πίπτω]], ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:05, 30 November 2022
English (LSJ)
ές, (πίπτω) A fallen from heaven, Παλλάδιον Eust.1520.62, cf. Suid. 2 lofty, ἀμπτάμενος οὐράνιον ὑ. ἐς μέλαθρον E.Hec.1101 (lyr.). 3 v. foreg. fin.
German (Pape)
ές, aus der Höhe od. vom Himmel gefallen.
Russian (Dvoretsky)
ὑψιπετής: находящийся в вышине, горний (οὐράνιον μέλαθρον Eur.).
Greek (Liddell-Scott)
ὑψῐπετής: -ές, (√ΠΕΤ, πίπτω), ὁ ἐκ τοῦ ὕψους, ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσών, Εὐστ. 1520. 60, Σουΐδ.· πρβλ. Διϊπετής· ― καθόλου, οὐράνιον ὑψ. ἐς μέλαθρον Εὐρ. Ἑκ. 1100, πρβλ. τὸ τῆς σημερινῆς «οὐρανοκατέβατος». ― Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολογικὰ τόμ. Α΄, σ. 309, 310.
Greek Monolingual
ο / ὑψιπέτης, ΝΜΑ, θηλ. υψιπέτις, -ιδος, Ν, και δωρ. τ. ὑψιπέτας Α
αυτός που πετάει στα ύψη
νεοελλ.
μτφ. αυτός που εκφράζει υψηλές έννοιες («υψιπέτις φαντασία»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψί «ψηλά» + -πέτης (< πέτομαι «πετώ»].
-ές / ὑψιπετής, -ές, ΝΜΑ
αυτός που έπεσε από τον ουρανό ή, γενικά, από ψηλά, ουρανοκατέβατος
νεοελλ.
ζωολ. παλαιότερη ονομασία γένους πτηνών·
Mantoulidis Etymological
(=οὐρανοκατέβατος). Ἀπό τό ὕψι + πίπτω, ὅπου δές γιά περισσότερα παράγωγα.
