διολισθαίνω: Difference between revisions
ἢ τοὺς πότους ἐρεῖς δῆλον ὅτι καὶ τὰ δεῖπνα καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀφροδίσια, καὶ δέδιας μὴ τούτων ἐνδεὴς γενόμενος ἀπόλωμαι. οὐκ ἐννοεῖς δὲ ὅτι τὸ μὴ διψῆν τοῦ πιεῖν πολὺ κάλλιον καὶ τὸ μὴ πεινῆν τοῦ φαγεῖν καὶ τὸ μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν; → There you'll go, talking of drinking and dining and dressing up and screwing, worrying I'll be lost without all that. Don't you realize how much better it is to have no thirst, than to drink? to have no hunger, than to eat? to not be cold, than to possess a wardrobe of finery? (Lucian, On Mourning 16)
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒœ ]+);" to "$1 $2;") |
|||
Line 1: | Line 1: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>impf.</i> διωλίσθανον, <i>ao.2</i> διώλισθον;<br /><b>1</b> [[glisser à travers]];<br /><b>2</b> échapper à, acc..<br />'''Étymologie:''' [[διά]], ὀλισθαίνω. | |btext=<i>impf.</i> διωλίσθανον, <i>ao.2</i> διώλισθον;<br /><b>1</b> [[glisser à travers]];<br /><b>2</b> [[échapper à]], acc..<br />'''Étymologie:''' [[διά]], ὀλισθαίνω. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Latest revision as of 17:35, 7 December 2022
French (Bailly abrégé)
impf. διωλίσθανον, ao.2 διώλισθον;
1 glisser à travers;
2 échapper à, acc..
Étymologie: διά, ὀλισθαίνω.
Greek Monolingual
(AM διολισθαίνω
Α και διολισθάνω) ολισθαίνω
1. γλιστρώ ανάμεσα και φεύγω, ξεγλιστρώ
2. (για πλοίο) πλέω ελαφρά και γρήγορα
3. γλιστρώ και πέφτω
νεοελλ.
ξεγλιστρώ, ξεφεύγω
αρχ.
φρ. «διολισθαίνω τὴν γλῶτταν»
(για μεθυσμένους) τραυλίζω.
Russian (Dvoretsky)
διολισθαίνω: атт. διολισθάνω (impf. διωλίσθανον, aor. 2 διώλισθον)
1 скользя проходить, скользить (ἡ ναῦς διολισθαίνουσα ἐπ᾽ ἄκρων τῶν κυμάτων Luc.);
2 ускользать, убегать (τινά Arph., Plat.; φόβους καὶ κινδύνους Polyb.; δ. καὶ ὑποφεύγειν τι Plut.);
3 соскальзывать: τὴν γλῶτταν διολισθαίνων Luc. с заплетающимся языком.
German (Pape)
(ὀλισθαίνω), Sp., wie Luc. und Pol.; auch διολισθάνω; durchgleiten, -schlüpfen; ὑπὸ τοὺς δακταλους Hippocr.; τῶν κυμάτων, durch die Wellen hingleiten, Luc. dom. 12; dah. = entschlüpfen; καὶ διαδαεσθαί τινα Plat. Phaed. 87e; vgl. Ar. Nub. 434; oft bei Pol. und Sp.; neben πταίειν, ausgleiten, Hdn. 5.6.18.