πτώσιμος: Difference between revisions
From LSJ
Τὰ χρήματ' ἀνθρώποισιν εὑρίσκει φίλους → Invenit amicos hominibuspecunia → Was den Menschen Freunde findet, ist das Geld
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+), ([\w\s'-]+), ([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1, , $4.<br") |
|||
Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui est tombé, détruit, anéanti.<br />'''Étymologie:''' [[πίπτω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[qui est tombé]], [[détruit]], [[anéanti]].<br />'''Étymologie:''' [[πίπτω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl |
Revision as of 19:35, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, (πίπτω) having fallen, fallen, στρατός A.Ag.639; σταγών ib.1122 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 812] gefallen, getödtet, στρατὸς δορὶ πτώσιμος Aesch. Ag. 625.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui est tombé, détruit, anéanti.
Étymologie: πίπτω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πτώσιμος -ον [πτῶσις] gevallen, gedood.
Russian (Dvoretsky)
πτώσῐμος:
1 падающий (κροκοβαφὴς σταγών Aesch.);
2 павший, побитый (στρατός Aesch.).
Greek Monolingual
-ον, Α πτῶσις
1. αυτός που έχει πέσει, πεσμένος
2. νεκρός.
Greek Monotonic
πτώσιμος: -ον (πίπτω, πέ-πτωκα), αυτός που έχει πέσει, σκοτωθεί στη μάχη, σε Αισχύλ.
Greek (Liddell-Scott)
πτώσιμος: -ον, (πίπτω, πέπτωκα) ὁ πεσών, πεπτωκώς, στρατὸς Αἰσχύλ. Ἀγ. 639· σταγὼν πτ. αὐτόθι 1122.