οἰνοπότης

English (LSJ)

οἰνοπότου, ὁ, wine-bibber, Anacr.97, Call.Epigr.37, Plb. 20.8.2, LXX Pr.23.20, Ev.Matt.11.19:—fem. οἰνόποτις, ιδος, ἡ, Anacr.162, Ar.Th.393 (v. οἰνοπίπης).

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
buveur de vin.
Étymologie: οἶνος, πίνω.

German (Pape)

ὁ, Weintrinker, Zecher; Pol. 20.8.2; Matth. 11.19.

Russian (Dvoretsky)

οἰνοπότης: ου ὁ бражник, пьяница, гуляка Anacr., Polyb., NT.

Greek (Liddell-Scott)

οἰνοπότης: -ου, ὁ, ὁ πίνων οἶνον, Ἀνακρ. 98, Καλλ. Ἐπιγράμμ. 37, Πολύβ. 20. 8, 2 - θηλ. οἰνοπότις, -ιδος, ἡ, Ἀνακρ. 159, Ἀριστοφ. Θεσμ. 393 (ἴδε οἰνοπίπης).

English (Strong)

from οἶνος and a derivative of the alternate of πίνω; a tippler: winebibber.

English (Thayer)

ὀινοποτου, ὁ (οἶνος, and πότης a drinker), a winebibber, given to wine: Polybius 20,8, 2; Anacreon (530 B.C.>) fragment 98; Anthol. 7,28, 2.)

Greek Monolingual

ο, θηλ. οινοπότις (Α οἰνοπότης, θηλ. οἰνοπότις, -ιδος)
αυτός που ρέπει προς την οινοποσία, που του αρέσει να πίνει κρασί, μέθυσος, μπεκρής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < οἶνος + πότης (< θ. πο- του πίνω), πρβλ. γαλακτοπότης.

Chinese

原文音譯：o„nopÒthj 哀挪-坡帖士
詞類次數：名詞（2）
原文字根：酒-飲（者）
字義溯源：酒徒，醉漢，好酒的；由（οἶνος）*=酒）與（πίνω）*=飲）組成
出現次數：總共（2）；太（1）；路（1）
譯字彙編：
1） 好酒的（1） 路7:34；
2） 好酒（1） 太11:19