τετράτρυφος

English (LSJ)

τετράτρυφον, (θρύπτω) broken into four pieces, Hes.Op.442; cf. ὀκτάβλωμος.

German (Pape)

[Seite 1099] in vier Stücke gebrochen, od. was in vier Stücke gebrochen werden kann, ἄρτος, Hes. O. 444.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qu'on peut rompre en quatre.
Étymologie: τέσσαρες, θρύπτω.

Russian (Dvoretsky)

τετράτρῠφος: разломанный на четыре куска Hes.

Greek (Liddell-Scott)

τετράτρῠφος: -ον, (θρύπω) κεκλασμένος εἰς τέσσαρα μέρη, ἄρτον δειπνήσας τετράτρυφον, «τετράκλαστον» (Πρόκλος), «τέσσαρα κλάσαματα ἔχοντα σταυροειδῶς» (Τζέτζ.), Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 440, πρβλ. ὀκτάβλωμος.

Greek Monolingual

-ον, Α
ο τεμαχισμένος σε τέσσερα μέρη («ἄρτον δειπνήσας τετράτρυφον», Ησίοδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τετρ(α)- + τρύφος «θρύμμα, κομμάτι» (< θρύπτω)].

Greek Monotonic

τετράτρῠφος: -ον (θρύπτω), σπασμένος σε τέσσερα κομμάτια, σε Ησίοδ.

Middle Liddell

τετρά-τρῠφος, ον, θρύπτω
broken into four pieces, Hes.