πηλαμύς: Difference between revisions

From LSJ

Ἐν νυκτὶ βουλὴ τοῖς σοφοῖσι γίγνεται → A nocte sapiens capere consilium solet → Die Weisen überkommt des Nachts ein guter Plan

Menander, Monostichoi, 150
(13_4)
(6_22)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0610.png Seite 610]] ύδος, ἡ, auch [[πηλαμίς]], eine Art <b class="b2">Thunfisch</b>, die auch unter den Namen [[κορδύλη]], [[κύβιον]] u. [[ὄρκυνος]] vorkommt, in Marseille noch jetzt palamyde genannt; Soph. frg. 446; Ath. VII, 319 a u. öfter; Arist. H. A. 6, 17; Ael.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0610.png Seite 610]] ύδος, ἡ, auch [[πηλαμίς]], eine Art <b class="b2">Thunfisch</b>, die auch unter den Namen [[κορδύλη]], [[κύβιον]] u. [[ὄρκυνος]] vorkommt, in Marseille noch jetzt palamyde genannt; Soph. frg. 446; Ath. VII, 319 a u. öfter; Arist. H. A. 6, 17; Ael.
}}
{{ls
|lstext='''πηλᾰμύς''': -ύδος, ἡ, ([[πηλὸς]]) [[εἶδος]] θύννου, κοινῶς «παλαμύδα», Λατιν. pelamys (λέγεται ὅτι αὕτη [[εἶναι]] νεαρὸς [[θύννος]], Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 17, 11), Σοφ. Ἀποσπ. 446, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μούσαις» 5, Ἀθήν. 116Ε, 303Β· ― ἐν Μασσαλίᾳ καλεῖται [[εἰσέτι]] palamyde· πρβλ. ὅρκυνος, [[κορδύλη]], [[κύβιον]]. ― Ἡ [[ἁλιεία]] αὐτῆς ἐλέγετο πηλαμυδεία, ἡ, καὶ ὁ [[τόπος]] τῆς ἁλιείας πηλαμυδεῖον, τό, Στράβ. 545, 549 ([[οὕτως]] ὁ Κοραῆς ἀντὶ πηλαμυδία, -ύδιον, ἐν Ξενοκρ. σ. 65). ― Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολ. τ. Α΄, σ. 382.
}}
}}

Revision as of 09:24, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: πηλᾰμύς Medium diacritics: πηλαμύς Low diacritics: πηλαμύς Capitals: ΠΗΛΑΜΥΣ
Transliteration A: pēlamýs Transliteration B: pēlamys Transliteration C: pilamys Beta Code: phlamu/s

English (LSJ)

ύδος, ἡ,

   A young tunny (of the first year, acc. to Arist.HA 571a11), S.Fr.503, Phryn.Com.35, Hices. ap. Ath.3.116e, Sostrat. ap. eund.7.303b, Opp.H.1.113, 4.504; vas pelamydum, Juv.7.120.

German (Pape)

[Seite 610] ύδος, ἡ, auch πηλαμίς, eine Art Thunfisch, die auch unter den Namen κορδύλη, κύβιον u. ὄρκυνος vorkommt, in Marseille noch jetzt palamyde genannt; Soph. frg. 446; Ath. VII, 319 a u. öfter; Arist. H. A. 6, 17; Ael.

Greek (Liddell-Scott)

πηλᾰμύς: -ύδος, ἡ, (πηλὸς) εἶδος θύννου, κοινῶς «παλαμύδα», Λατιν. pelamys (λέγεται ὅτι αὕτη εἶναι νεαρὸς θύννος, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 6. 17, 11), Σοφ. Ἀποσπ. 446, Φρύν. Κωμ. ἐν «Μούσαις» 5, Ἀθήν. 116Ε, 303Β· ― ἐν Μασσαλίᾳ καλεῖται εἰσέτι palamyde· πρβλ. ὅρκυνος, κορδύλη, κύβιον. ― Ἡ ἁλιεία αὐτῆς ἐλέγετο πηλαμυδεία, ἡ, καὶ ὁ τόπος τῆς ἁλιείας πηλαμυδεῖον, τό, Στράβ. 545, 549 (οὕτως ὁ Κοραῆς ἀντὶ πηλαμυδία, -ύδιον, ἐν Ξενοκρ. σ. 65). ― Ἴδε Χ. Χαριτωνίδου Ποικίλα Φιλολ. τ. Α΄, σ. 382.