θοῦρος: Difference between revisions

From LSJ

βάκτρῳ δ' ἐρείδου περιφερῆ στίβον χθονός → support with a staff your steps that waver on the ground

Source
(13_4)
(6_14)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1215.png Seite 1215]] ([[θορεῖν]]), anstürmend, anspringend; [[Ἄρης]], der im Kriege auf den Feind muthig eindringt, Il 15, 127 u. öfter; Eur. Suppl. 579; Τυφών Aesch. Prom. 354; [[δόρυ]] Eur. Rhes. 492; Ap. Rh. 1, 466.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1215.png Seite 1215]] ([[θορεῖν]]), anstürmend, anspringend; [[Ἄρης]], der im Kriege auf den Feind muthig eindringt, Il 15, 127 u. öfter; Eur. Suppl. 579; Τυφών Aesch. Prom. 354; [[δόρυ]] Eur. Rhes. 492; Ap. Rh. 1, 466.
}}
{{ls
|lstext='''θοῦρος''': ὁ, (√ΘΟΡ, [[θρώσκω]]), [[ὁρμητικός]], μαινόμενος, [[πολεμικός]], Ὅμ. (ἀλλὰ μόνον ἐν Ἰλ.), ὡς ἐπίθετον τοῦ Ἄρεως, Ο. 127, κτλ.· Τυφὼν Αἰσχύλ. Πρ. 354, πρβλ. Ἀποσπ. 196· [[δόρυ]] Εὐρ. Ρήσ. 492· - θηλ. [[θοῦρις]], ῐδος, ἡ, τὸ πλεῖστον ὡς ἐπίθετον τοῦ [[ἀλκή]], Ὀδ. Δ. 527, καὶ [[συχν]]. ἐν Ἰλ.· [[ὡσαύτως]] [[θοῦρις]] [[ἀσπίς]], πιθν. ἡ [[ἀσπίς]], μεθ’ ἧς ὁρμᾷ τις εἰς τὴν μάχην, Ἰλ. Λ. 32, Υ. 162.
}}
}}

Revision as of 10:29, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: θοῦρος Medium diacritics: θοῦρος Low diacritics: θούρος Capitals: ΘΟΥΡΟΣ
Transliteration A: thoûros Transliteration B: thouros Transliteration C: thoyros Beta Code: qou=ros

English (LSJ)

ον, (θρῴσκω)

   A rushing, impetuous, furious, Hom. (only in Il.), as epith. of Ares, 15.127,al. (of the planet Mars, Doroth. ap. Heph.Astr.1.1); Τυφών A.Pr.356, cf. Fr.199; δόρυ E.Rh.492; ἀνὴρ Γαλάτης Eleg.Alex.Adesp.2.14:—fem. θοῦρις, ῐδος, ἡ, epith. of ἀλκή, Od.4.527, Il.7.164, al.; θ. ἀσπίς, prob. the shield with which one rushes to the fight, 11.32; αἰγίς 15.308.

German (Pape)

[Seite 1215] (θορεῖν), anstürmend, anspringend; Ἄρης, der im Kriege auf den Feind muthig eindringt, Il 15, 127 u. öfter; Eur. Suppl. 579; Τυφών Aesch. Prom. 354; δόρυ Eur. Rhes. 492; Ap. Rh. 1, 466.

Greek (Liddell-Scott)

θοῦρος: ὁ, (√ΘΟΡ, θρώσκω), ὁρμητικός, μαινόμενος, πολεμικός, Ὅμ. (ἀλλὰ μόνον ἐν Ἰλ.), ὡς ἐπίθετον τοῦ Ἄρεως, Ο. 127, κτλ.· Τυφὼν Αἰσχύλ. Πρ. 354, πρβλ. Ἀποσπ. 196· δόρυ Εὐρ. Ρήσ. 492· - θηλ. θοῦρις, ῐδος, ἡ, τὸ πλεῖστον ὡς ἐπίθετον τοῦ ἀλκή, Ὀδ. Δ. 527, καὶ συχν. ἐν Ἰλ.· ὡσαύτως θοῦρις ἀσπίς, πιθν. ἡ ἀσπίς, μεθ’ ἧς ὁρμᾷ τις εἰς τὴν μάχην, Ἰλ. Λ. 32, Υ. 162.